شماره ركورد :
1213995
عنوان مقاله :
مقايسه تاثير تمرينات اصلاحي عملكردي و بازي هاي اصلاحي بر سندرم متقاطع فوقاني پسران 13-10 سال
پديد آورندگان :
سلامت ، حسين دانشگاه اروميه - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژِي ورزشي و حركات اصلاحي , غني زاده حصار ، نرمين دانشگاه اروميه - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي و حركات اصلاحي , روشني ، سجاد دانشگاه اروميه - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي و حركات اصلاحي , محمد علي نسب فيروزجاه ، ابراهيم دانشگاه اروميه - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي و حركات اصلاحي
از صفحه :
19
تا صفحه :
31
كليدواژه :
سندرم متقاطع فوقاني , بازي هاي اصلاحي , تمرينات اصلاحي عملكردي , كودكان
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف عدم تعادل عضلاني ربع فوقاني بدن در كودكان به دليل قرار گرفتن در وضعيت بدني نادرست براي مدت طولاني و مكرر در محيط مدرسه و سبك زندگي غلط بروز مي كند. اين عدم تعادل عضلاني مي تواند باعث ايجاد سندرم متقاطع فوقاني شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثر تمرينات اصلاحي عملكردي و بازي هاي اصلاحي بر سندرم متقاطع فوقاني پسران 13-10 سال بود. مواد و روش ها تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي بود. در پژوهش حاضر تعداد 36 نفر دانش آموز پسر رده سني 13-10 سال داراي سندرم متقاطع فوقاني به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه تمرينات اصلاحي عملكردي (سن1/16±11/50سال، قد 7/54±147 سانتي متر، وزن 6/97±38/67كيلوگرم)، بازي هاي اصلاحي (سن 1/07±11/33سال، قد 6/86±144 سانتي متر، وزن 6/98±36/75كيلوگرم) و گروه كنترل (سن 1/07±11/66سال، قد 6/48±148/5سانتي متر، وزن 5/64±40/08كيلوگرم) تقسيم شدند. گروه اول تمرينات اصلاحي عملكردي را به مدت هشت هفته و گروه دوم در مدت مشابه باز هاي اصلاحي را انجام دادند. گروه كنترل صرفا درگير فعاليت هاي روزمره خود بودند. قبل و بعد از مداخله تمريني ميزان زواياي سربه جلو و شانه به جلو با روش عكس برداري از نماي جانبي و ميزان كايفوز پشتي با خط كش منعطف ارزيابي شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها، روش آماري تحليل كواريانس (ANCOVA) در سطح معناداري P≤0/05 مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها نتايج تفاوت معناداري در ميزان زواياي سربه جلو (108/269=F=0/001,P)، شانه به جلو (89/774=F=0/001, P) و كايفوز (94/026=F=0/001, P) در گروه تمرينات اصلاحي عملكردي و بازي هاي اصلاحي را نشان داد (P≤0/05). همچنين بين تمرينات اصلاحي عملكردي و بازي هاي اصلاحي در ميزان اثرگذاري بر زواياي سر به جلو و كايفوز تفاوت معناداري مشاهده شد (0/01 =P)؛ به طوري كه بازي هاي اصلاحي تاثيرگذاري مطلوب تري داشته است، ولي در ارتباط با ناهنجاري شانه به جلو اختلاف معناداري مشاهده نشد (0/239=P). نتيجه گيري بنابر نتايج مطالعه حاضر به منظور پيشگيري و اصلاح بدراستايي سندرم متقاطع فوقاني كودكان مي توان از تمرينات اصلاحي عملكردي و بازي هاي اصلاحي استفاده كرد. با توجه به تاثيرگذاري مطلوب بازي هاي اصلاحي و سازگاري بيشتر اين برنامه ها با ويژگي هاي جسميرواني كودكان، پيشنهاد مي شود براي اين دوره سني استفاده از بازي هاي اصلاحي را در اولويت قرار دهند.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
لينک به اين مدرک :
بازگشت