شايستگي مهارت هاي حركتي ادراك شده در دختران و پسران پيش‌دبستاني

مقدمه و اهداف شايستگي حركتي ادراك شده، درك و دريافت افراد از توانايي هاي ورزشي شان است كه مي تواند بر كسب مهارت هاي حركتي تاثير بگذارد. شايستگي حركتي ادراك شده اغلب به عنوان يك متغير ميانجي كه سبب دستيابي به ساير پيامدهاي مرتبط با سلامتي مطلوب از قبيل فعاليت جسماني يا تداوم تمريني مي شود، تلقي مي گردد. هدف تحقيق حاضر بررسي وضعيت شايستگي مهارت هاي حركتي ادراك شده در كودكان پيش دبستاني و مقايسه بين دختران و پسران بود. مواد و روش ها روش تحقيق حاضر توصيفي-مقايسه اي بود و جامعه آماري، كليه كودكان 46 ساله مهدكودك ها و مراكز پيش دبستاني شهر تهران بودند. نمونه گيري در سال 1396 به صورت در دسترس از 2 مركز پيش دبستاني در تهران انجام گرديد و 86 نفر از كودكان 46 ساله به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از جمع آوري رضايت نامه هاي والدين، آزمون تصويري شايستگي مهارت هاي حركتي ادراك شده از كودكان به عمل آمد. براي بررسي و تجزيه و تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي براي محاسبه شاخص هاي مركزي و پراكندگي مقياس هاي كمي و رسم جداول و از آمار استنباطي براي آزمون فرضيه ها از آزمون t مستقل و آزمون ناپارامتريك منويتني استفاده گرديد. تمامي تجزيه و تحليل هاي آماري با استفاده از نرم افزارهاي SPSS نسخه 25 انجام شد و سطح معناداري در تمام محاسبات آماري 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها يافته ها نشان داد كه اختلاف معناداري بين نمرات شايستگي حركتي ادراك شده و نيز نمرات شايستگي حركتي مهارت هاي جا به جايي و كنترل شيء دختران و پسران پيش دبستاني وجود ندارد (0/05 P). نتيجه گيري با توجه به نتايج پژوهش حاضر به نظر مي رسد كه بين شايستگي مهارت هاي حركتي دختران و پسران پيش دبستاني تفاوتي وجود ندارد.