تاثير يك پروتكل تمريني متمركز بر فعال سازي عضله پهن داخلي بر سطح مقطع و فعاليت الكتريكي عضلات پهن داخلي و پهن خارجي

مقدمه و اهداف در بيماران واجد سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال، عضله پهن داخلي ضعيف تر از عضله پهن خارجي مي باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر يك پروتكل تمريني متمركز بر فعال سازي عضله پهن داخلي بر سطح مقطع و فعاليت الكتريكي عضلات پهن داخلي و خارجي مي باشد. مواد و روش ها در مطالعه حاضر، 30 زن مبتلا به سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال با ميانگين سني 5/7±25/4 سال انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه برابر تقسيم شدند. گروه تجربي، در تمرينات ايزوكينتيك اكستنشن زانو در قوس حركتي 30 درجه انتهايي با چرخش خارجي بيشينه ساق پا به مدت 8 هفته شركت نمودند. گروه كنترل در هيچ تمرين منظمي مشاركت نداشتند. قبل و پس از مداخله، سطح مقطع و فعاليت الكتريكي عضلات پهن داخلي و خارجي به وسيله اولتراسونوگرافي و الكترومايوگرافي اندازه گيري شد. داده ها، با آزمون t مستقل و همبسته در سطح معناداري 05/0 P آناليز گرديد. يافته ها قبل از مداخله، در هيچ يك از متغيرها بين دو گروه اختلاف معناداري مشاهده نشد (0/05 P)، اما بعد از مداخله، نسبت فعاليت و سطح مقطع عضله پهن داخلي به پهن خارجي در گروه تجربي به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (0/001 P). نتيجه گيري استفاده از تمرينات ايزوكينتيك اكستنشن زانو مطابق پژوهش حاضر، مي تواند سبب تقويت انتخابي عضله پهن داخلي و كاهش ايمبالانس بين عضلات پهن داخلي و خارجي در بيماران مبتلا به سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال گردد.