تأثير خستگي عضلاني بر حس وضعيت مفصل زانو در كاراته كاران حرفه اي

مقدمه و اهداف ضربات پا در كاراته با حركت اكستنش-فلكشن سريع زانو همراه مي باشد كه هر گونه ضعف عملكرد در حس عمقي مفصل يك عامل خطر براي ورزشكاران محسوب مي شود. اختلال عملكرد حس عمقي با عواملي همچون خستگي عضلاني كه جزء لاينفك هر فعاليت بدني است، ارتباط دارد؛ از اين رو، هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير خستگي عضلات زانو بر حس عمقي مفصل زانو در كاراته كاران حرفه اي بود. مواد و روش ها حس وضعيت مفصل زانو در 14 كاراته كار حرفه اي زن با ميانگين سن: 1/3±15 سال، قد: 7±161 سانتي متر و وزن: 1/34±54 كيلوگرم با استفاده از دستگاه ايزوكينتيك در زواياي 30، 45 و 60 درجه، قبل و بعد از خستگي مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها در سطح معناداري 0/05 با استفاده از آزمون آماري t زوجي انجام شد. يافته ها خستگي عضلاني بر خطاي بازسازي مفصل زانو در زاويه حركتي 60 درجه تأثير معناداري دارد؛ به عبارتي ديگر، خستگي سبب افزايش خطاي بازسازي و كاهش حس وضعيت مفصل زانو شده است. همچنين در زواياي 30 و 45 درجه افزايش خطاي بازسازي مفصل بعد از خستگي مشاهده شده است كه از لحاظ آماري معنادار نمي باشد. نتيجه گيري با توجه به نتايج تحقيق حاضر، مي توان گفت كه كاهش توانايي كنترل وضعيت مفصل زانو، ناشي از خستگي عضلاني در كاراته كاران به خصوص در انتهاي دامنه حركتي، احتمالا علاوه بر ضعف در اجراي تكنيك صحيح، زانو را مستعد آسيب كند، چرا كه نقص در حس عمقي مفاصل مي تواند سبب نقص در فراخواني همزمان واحدهاي حركتي عضلات چهارسر ران و همسترينگ شود و احتمال آسيب رباط متقاطع قدامي زانو را افزايش دهد؛ بدين ترتيب مي توان گفت كه با بهبود استقامت عضلاني، مي توان زمان رسيدن به خستگي را افزايش داد و به دنبال آن، از كاهش توانايي كنترل وضعيتي ناشي از آن و آسيب هاي بالقوه احتمالي در كاراته كاران جلوگيري به عمل آورد.