اثربخشي تمرينات يوگا بر تعادل ايستا و پوياي كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي

مقدمه و اهداف در مطالعات مختلف به نقص تعادلي در كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي در مقايسه با افراد طبيعي اشاره شـده اسـت. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرينات يوگا بر تعادل ايستا و پوياي كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي بود. مواد و روش ها در مطالعه نيمه تجربي حاضر، جامعه آماري شامل كودكان دختر 9 تا 12 ساله مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي شهر كرمانشاه بود. آزمودني هاي اين پژوهش، 30 كودك بودند كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. در ابتدا ويژگي هاي پيكرسنجي و پيش آزمون هاي تعادل ايستا و پوياي كودكان ثبت شد. پس از همتاسازي، آزمودني ها به طور تصادفي در دو گروه 15 نفره كنترل و تجربي گمارده شدند. سپس شركت كنندگان گروه آزمايش در پروتكل تمرينات يوگا به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته شركت كردند. پس از آخرين جلسه تمرين، مقادير پس آزمون تعادل ايستا و پويا در شرايط مشابه با پيش آزمون مورد اندازه گيري قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t مستقل و تحليل كوواريانس در سطح معناداري 0/05 استفاده شد. يافته ها هشت هفته تمرينات يوگا منجر به افزايش معنادار در تعادل ايستا با پاي برتر (0/001 P) تعادل ايستا با پاي غيربرتر (0/001 P) و تعادل پويا در جهات مختلف (0/001 P) در كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي شهر كرمانشاه شد. نتيجه گيري با توجه به نتايج پژوهش حاضر، مي توان نتيجه گرفت كه تمرينات يوگا يك روش تمريني مفيد براي كمك به كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي در جهت بهبود تعادل ايستا و پوياي آن ها بود.