سازماندهي سيستم‌هاي حسي در كنترل پاسچر كودكان: مروري بر مطالعات

مقدمه و اهداف كودكان براي رشد مهارت‌هاي حركتي خود نياز به بهبود كنترل پاسچر دارند. بررسي جامع در مورد چگونگي سازماندهي سيستم‌هاي حسي كنترل پاسچر كودكان وجود نداشت؛ بنابراين، هدف از مطالعه حاضر انجام يك جمع‌بندي مطلوب و ارائه اطلاعات مناسب‌تري از تحقيقات پيشين در بررسي جامع از سازماندهي سيستم‌هاي حسي-بينايي، حس عمقي و دهليزي در كنترل پاسچر كودكان بود. مواد و روش ها در مطالعه حاضر، مرور جامعي بر بررسي سيستم‌هاي حسي در كنترل پاسچر كودكان پرداخته شد. از طريق جستجو در پايگاه‌هاي Science Direct; PubMed; Web of Science; EBSCO; Springer; COCHRANCE REVIEW; Pedro; EMBASE; CINAHL and Google Scholar با كليدواژه‌هاي Visual System; Proprioception System; Somatosensory; Vestibular System; Posturography; Computerized Dynamic; Postural Control; Postural Stability; Children; Child; Postural Balance; Quiet Stance; Postural Sway; Stabilography; Body Sway; Sensory Organization; Human Development; Child Development صورت گرفت و همچنين در پايگاه‌هاي فارسي MAGIRAN، IRANDOC، IranMedex، MedLib، SID، Google Scholar با كليدواژه‌ي تعادل در كودكان، كنترل پاسچر در كودكان، كنترل پاسچر، تعادل، سيستم بينايي، سيستم دهليزي، سيستم حس عمقي، سوماتوسنسوري و سيستم‌هاي از سال 1985 تا ژانويه 2020 مورد بررسي قرار گرفت. علاوه بر اين، جستجوي دستي و بررسي كامل منابع مقالات براي يافتن مقالاتي كه از طريق جستجوي الكترونيكي يافت نشدند، انجام شد. معيارهاي ورود به تحقيق حاضر شامل مطالعه بر روي وزن دهي سيستم‌هاي حسي، مشخص بودن جامعه هدف (كودكان)، مطالعه روي كودكان سالم و استفاده از دستگاه‌هاي كامپيوتري كه وزن دهي سيستم‌هاي حسي را اندازه‌ گيري كند، بود. يافته‌ها بر اساس معيارها و اهداف تحقيق، 16 مقاله پس از مراحل ارزيابي انتخاب گرديد. 5 مطالعه به اين نتيجه رسيده بودند كه سيستم حس عمقي زودتر از سيستم بينايي سازماندهي مي‌شود. در 3 مطالعه بيان شده بود كه سيستم بينايي زودتر از سيستم حس عمقي به سازماندهي مشابه بزرگسالان مي‌رسد، ولي اكثر مطالعات مشاهده كرده بودند كه سيستم دهليزي ديرتر از سيستم‌هاي بينايي و حس عمقي به سازماندهي مشابه افراد بزرگسال مي‌رسد. نتيجه‌گيري با مرور مطالعات، مي‌توان اين‌طور نتيجه‌گيري كرد كه رشد كنترل پاسچر با افزايش سن رخ مي‌دهد، ولي اين رشد به صورت خطي با افزايش سن صورت نمي‌گيرد و در برخي سنين داراي تغييراتي مي‌باشد. مي‌توان استنباط كرد كه كودكان در سن 5-6 سالگي به سيستم بينايي وابسته هستند، ولي به مرور و با افزايش زمان ايستادن و راه رفتن، ميزان وابستگي به سيستم حس عمقي بيشتر از سيستم بينايي مي‌شود؛ علاوه بر اين، به نظر مي‌رسد كه سازماندهي سيستم حس عمقي زودتر از سيستم بينايي اتفاق مي‌افتد. همچنين مي‌توان گزارش كرد كه رشد سيستم حس عمقي و سيستم وستيبولار به صورت خطي صورت مي‌گيرد، ولي رشد سيستم بينايي به صورت خطي با افزايش سن رخ نمي‌دهد و در برخي مقاطع سني نقاط حياتي دارد. سيستم وستيبولار ديرتر از سيستم‌هاي ديگر به بلوغ سازماندهي كنترل پاسچر مي‌رسد.