روايت مدرنيستي در داستان حضرت موسي(ع) در سوره طه

بيان داستاني و شيوه‌هاي روايتگري در قرآن كريم به انسان كمك مي‌كند تا مضامين و مفاهيم مورد نظر پروردگار را بهتر درك كند. داستان‌هاي قرآني به شيوه‌هاي مختلفي روايت شده‌اند. قصه حضرت موسي(ع) نه تنها بيش از قصه پيامبران ديگر بيان شده است، بلكه به دلايل مختلف و در ساختارهاي روايي گوناگون روايت شده است. روايت قصه حضرت موسي(ع) در سوره طه يكي از متفاوت‌ترين روايت‌هاي قرآني است. در ادبيات داستاني ساختار مختلفي اعم از كلاسيك، مدرن، پست‌مدرن، جريان سيّال ذهن و غيره وجود دارد. روايت مدرن يكي از مهمترين ساختارهايي است كه پس از ورود مدرنيته و به ويژه در ادبيات داستاني قرن بيستم ميلادي رواج پيدا كرد. با توجه به اينكه اين شيوه روايت برساخته اصول فلسفي و اجتماعي جامعه انساني مدرن است، از قواعد سنتي و كلاسيك پيروي نمي‌كند. برخي از مهمترين عناصر روايت مدرن حضور بيش از يك راوي، زواياي ديدچندگانه، شخصيت‌محوري، زمان و مكان و عليّت مبهم يا نسبي است. پژوهش حاضر كه به روش توصيفي –تحليلي و با مطالعه اسناد كتابخانه‌اي انجام گرفته است، سعي دارد به اين پرسش پاسخ دهد كه روايت قصه حضرت موسي(ع) در سوره طه به چه صورتي است؟ به نظر مي‌رسد روايتي كه از قصه موسي(ع) در سوره طه صورت گرفته است، مدرنيستي باشد. بنابراين اين پژوهش ، فرضيه مذكور را مورد بررسي و واكاوي قرار مي‌دهد تا نشان دهد كه ساختار روايت مدرن است. تحليل‌ها و نتايج پژوهش با استفاده از جداول مختلف ارائه گرديده است.