تأثير بازتواني قلبي بر سطوح اندوستاتين در بيماران مبتلا به آترواسكلروز پس از باي‌پس عروق كرونر

زمينه و هدف: بيماري عروق كرونر قلب يكي از علل اصلي مرگ‌و‌مير افراد در جوامع امروز است. فعاليت‌هاي ورزشي سبب افزايش برخي فاكتورهاي تأثيرگذار بر اين بيماري مي‌شود. هدف از اين پژوهش تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي ـ هوازي بر سطوح اندوستاتين در بيماران باي‌پس عروق كرونر (CABG) بود. مواد و روش ها: شركت‌كننده‌هاي اين پژوهش را 24 مرد بيمار تشكيل مي‌دادند كه به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (دوازده نفر) و كنترل (دوازده نفر) با ميانگين سن 6/90 ± 55/37 سال، وزن 5/87 ± 75/45 كيلوگرم، قد 3/36 ± 173/27 سانتي‌متر و شاخص توده بدن1/55 ± 25/11 كيلوگرم / مربع تقسيم شدند. گروه آزمايش هشت هفته تمرين مقاومتي ـ هوازي را با توجه به ارزيابي‌ها (وضعيت قلبي‌ريوي و تست تحمل ورزش) به مدت يك الي يك ساعت و نيم انجام دادند (سه جلسه در هفته) و گروه كنترل در اين مدت بدون تمرين بودند. جهت اندازه‌گيري سطوح اندوستاتين، نمونه‌گيري خوني 48 ساعت قبل از شروع پروتكل و همچنين 48 ساعت پس از آخرين جلسه پروتكل در حالي كه همه آزمودني‌ها ناشتا بودند، انجام شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون شاپيرو ويلك جهت نرمال كردن داده‌ها و از آزمون تي‌استودنت در گروه‌هاي مستقل و همبسته در سطح معني‌داري 0/05 استفاده شد. ملاحظات اخلاقي: اين پژوهش پس دريافت كد اخلاق IR.IAU.NEYSHABUR.REC.1398.018 و همچنين كد بالينيIRCT20191228045916N1 انجام شده است. يافته ها: پژوهش حاضر نشان داد گروه تمرينات مقاومتي ـ هوازي، كاهش معني‌داري در سطوح اندوستاتين (1/672=P=0/001) (T)، در مقايسه با گروه كنترل داشته است. نتيجه گيري: بر اساس يافته‌ها، به نظر مي‌رسد كه تمرين مقاومتي ـ هوازي سطوح آندوستاتين را كاهش مي‌دهد كه به عنوان يك عامل ضد‌رگ‌زايي شناخته مي‌شود.