شناسايي مهم‌ترين متغيرهاي محيطي در پيش‌بيني مكاني مناطق مستعد سيل‌گيري با استفاده از مدل بيشينه آنتروپي در بخشي از استان گلستان

سيل يك بلاي طبيعي مخرب طي سال هاي گذشته بوده است. در پژوهش حاضر به منظور مدل سازي و تهيه نقشه ي مكاني مناطق مستعد سيل گيري حوزه آبخيز ساليان تپه واقع در استان گلستان با مساحت  4515.47 كيلومتر مربع، از مدل بيشينه آنتروپي كه يكي از مدل هاي پيشرفته داده كاوي است استفاده شده است. بدين منظور در ابتدا براساس گزارش هاي موجود و بررسي هاي ميداني نقشه پراكنش سيل تهيه گرديد. در ادامه سيزده متغير اثرگذار به عنوان عوامل پيش بيني كننده شامل طبقات ارتفاعي، درصد شيب، جهت شيب، بارندگي، فاصله از شبكه زهكشي، كاربري اراضي، سنگ شناسي، بافت خاك، انحناي طرح، انحناي پروفيل، شاخص رطوبت توپوگرافي، تراكم زهكشي و شاخص توان جريان، شناسايي و به مدل معرفي شدند. سپس سه سري متفاوت از نقاط وقوع خطر سيل (ds1, ds2, ds3) شامل 70 درصد براي آموزش و 30 درصد براي اعتبار سنجي مدل به صورت تصادفي آماده گرديد، تا دقت و صداقت مدل براساس شاخص ROC مورد ارزيابي قرار گيرد. نتايج نشان داد كه مدل بيشينه آنتروپي با دقت عالي (بالاي 90 درصد) مناطق مستعد سيل گيري را پيش بيني نموده است. همچنين در اين تحقيق درجه اهميت متغير ها توسط مدل مورد بررسي قرار گرفت و نتايج نشان داد كه دو عامل تراكم زهكشي (حدود 49درصد اهميت) و فاصله از جريان (حدود 15درصد اهميت) به‌عنوان مهم‌ترين عوامل محيطي مؤثر بر سيل گيري منطقه مورد مطالعه، شناسايي شدند.