تأثير كاهش ميزان سموم پاتولين و ديازينون موجود در تفاله سيب سيلو شده بر روي برخي فراسنجه هاي شكمبه اي (pH، پروتوزوآ، نيتروژن آمونياكي) و غلظت اسيدهاي چرب فرار در بزهاي شيرده مهابادي

زمينه مطالعاتي: ميزان بقاياي برخي سموم و آفت‌كش‌ها در برخي خوراك‌هاي دام و طيور در ايران به نظر بيشتر از حد مجاز و استاندارد جهاني است. هدف: اين پژوهش به‌منظور تأثير كاهش ميزان سموم پاتولين و ديازينون موجود در تفاله سيب سيلو شده بر روي برخي فراسنجه هاي شكمبه اي (pH، پروتوزوآ، نيتروژن آمونياكي) و غلظت اسيدهاي چرب فرار در بزهاي شيرده مهابادي مصرف‌كننده جيره‌هاي حاوي مقادير بالاي تفاله سيب انجام گرفت. روش كار: در اين مطالعه از 30 رأس بز شيرده نژاد مهابادي بالغ تازه‌زا با ميانگين وزن زنده 5 ± 55 كيلوگرم با 5 تيمار آزمايشي و 6 تكرار در قالب طرح كاملاً تصادفي استفاده شد. تيمارهاي آزمايشي شامل جيره غذايي حاوي تفاله سيب بدون فرآوري (گروه شاهد)، تفاله سيب پرتو تابي شده با ماكروويو(تيمار 2)، تفاله سيب فرآوري شده با دو تركيب تجاري جاذب و غيرفعال كننده سموم ( به ترتيب به ميزان 50 g/d به ازاي هر رأس و يك kg/t تفاله سيب)(تيمار 3 و 4) و تفاله سيب فرآوري شده با يك تركيب تجاري اسيدي‌كننده(تيمار 5) بودند. نتايج: نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان سم پاتولين و ديازينون موجود در تيمارهاي مختلف مربوط به گروه شاهد (178 Kg/µg و 0.936 mg/kg) و كمترين ميزان به ترتيب مربوط به تيمارهاي فرآوري شده با توكسين بايندر BioTox و MycofixPlus (58 Kg/µg و 0.279 mg/kg ) بود. همچنين نتايج حاكي از افزايش معني دار غلظت اسيدهاي چرب فرار كل، به‌غيراز تيمار 4 نسبت به تيمار شاهد مي باشد (0.05˂P). نتيجه‌گيري: به‌طوركلي كاهش سموم پاتولين و ديازينون توسط فرآوري با تركيبات جاذب و غيرفعال كننده سموم در جيره‌هاي داراي سطوح بالاي تفاله سيب سبب بهبود برخي پارامترها و فراسنجه هاي شكمبه اي حيوان شده و علاوه بر تضمين سلامتي موجب افزايش كارايي و عملكرد حيوان خواهد شد.