مقايسه اندازه گيري غلظت گاز رادن معاصر و گذشته نگر در منازل مسكوني شهر رامسر با آشكارساز هاي رد پاي هسته اي حالت جامد

منشاء گاز رادن زنجيره فروپاشي اورانيوم موجود در خاك زمين است كه در فضا آزاد شده و از طريق شكافهاي ساختمان به فضاي داخلي خانه‌ها راه مي‌يابد. اين گاز از طريق تنفس مي‌تواند وارد سيستم تنفسي شده و باعث بروز خطرات پرتوي گردد. تحقيقات انجام شده در سالهاي اخير رادن را به عنوان دومين عامل ابتدا به سرطان ريه بعد از سيگار معرفي كرده است. غلظت دختران پرتوزاي رادن در يك فضاي بسته، كميت مرتبط و مورد توجه محققين از نقطه نظر سلامتي مي باشد. لذا اندازه گيري دقيق تر ميزان غلظت گاز رادن در راستاي ارزيابي ميزان پرتوگيري مردم از اهميت بالاي برخوردار مي باشد. هدف از اين تحقيق اندازه‌گيري گاز رادن موجود در خانه‌هاي مسكوني شهر رامسر با دو روش معاصر و گذشته نگر و همچنين مقايسه آن با اندازه گيري هاي قبلي انجام شده مي‌باشد. جهت اندازه گيري غلظت رادن معاصراز روش غير فعال با استفاده از اتاقك نفوذي گاز رادن و آشكارساز رد پاي هسته اي حالت جامد و براي اندازه‌گيري غلظت گاز رادن گذشته نگر از فعاليت پلونيوم 210 كاشته شده در اشيا شيشه‌اي استفاده شده است. آشكارسازهاي رد پاي هسته اي حالت جامد به كار رفته در اين تحقيق پلي كربنات بوده كه در دنيا براي روش گذشته نگر براي اولين بار از اين نوع پليمر استفاده شده است. ميانگين غلظت اندازه گيري شده رادن معاصر حدود Bq/m^3 416 و رادن گذشته نگر حدود Bq/m^3 1299 مي باشد. اختلاف غلظت گاز رادن گذشته نگر با غلظت گاز رادن معاصر مي‌تواند به تغيير در نرخ تهويه و تغيير غلظت آئروسلها و نسبت سطح به حجم اتاق مرتبط باشد. با توجه به مقايسه نتايج بدست آمده با استانداردهاي انجمن حفاظت محيط زيست آمريكا مشخص شد كه 45 درصد از خانه ها داراي غلظت گاز رادن بالاتر از148 بكرل بر متر مكعب مي‌باشد كه لزوم اجراي روشهايي براي كاهش گاز رادن در اين خانه‌ها حتمي است.