بررسي فيزيكي محيط فضا، دوزيمتري ذرات يونساز فضايي (ون آلن، ذرات كيهاني و خورشيدي) و تهيه نقشه دوز مأموريت هاي ماهواره اي دايروي

يكي از عوامل مهم در طراحي ماهواره هاي فضايي، بررسي، تحليل و اثرسنجي ميزان دوز يونيزان كل حاصل از اثر پرتوهاي يونساز فضايي در قطعات موجود در تجهيزات ماهواره است كه با در نظر گرفتن اين پرتوهاي موثر و سنجش ميزان دوز القايي براساس داده هاي موجود در ارتفاعات مختلف مي توان هزينه هاي ساخت، وزن ماهواره و در نتيجه ميزان سوخت مورد نياز را كاهش داد. طراحي بهينه ماهواره براي مقاومت در برابر تشعشعات يونساز محيط فضا نيز مي تواند اثر قابل توجهي در كاهش هزينه ساخت داشته باشد. دوز القايي بايد براي مشخصات هر مأموريت به صورت جداگانه محاسبه شود. مشخصات اصلي مأموريت براي بررسي فيزيكي ميزان تشعشعات القايي در حين مأموريت عبارتند از نقطه اوج، نقطه حضيض، زاويه ميل مداري، مدت مأموريت، زمان آغاز مأموريت و شرايط محيطي فضا. در اين مقاله براي نشان دادن خطرناكترين قسمت هاي محيط فضا و همچنين ميزان دوز القايي در مأموريت هايي با نقطه اوج و حضيض برابر، شبيه سازي ها در زواياي ميل مداري مختلف از ارتـفاع 500 تا 58000 كيـلومتر در نـظر گرفته شده كه تمام محيط اطراف زمين را شامل مي شود. در اين شبيه سازي ها كه براي دوره حداقل فعاليت خورشيدي انجام شده است، يك نقشه دوز براي ارتفاعات و زواياي ميل مداري مختلف رسم شده است. ميزان دوز القايي در اين نقشه دوز، حاصل از مجموع دوز القايي تمام عوامل تشعشعي و پرتوهاي يونساز فضايي مي باشد. شبيه سازي ها نشان مي دهد كه در زواياي ميل مداري پايين و در ارتفاعات حدود 11000 تا 12000 كيلومتر، بيشترين ميزان آسيب دوز يونيزان كل به تجهيزات فضايي وارد خواهد شد. صحت نتايج به دست آمده توسط اسناد موجود در استانداردهاي فضايي اروپا ارزيابي شده است. اين نتايج توسط شبيه سازي هاي انجام شده با آخرين نسخه نرم افزار OMERE به دست آمده است.