عكس‌هاي جوئل پيتر ويتكين و ناخودآگاه جمعي

عكاسي جوئل پيتر ويتكين از مرگ، ناقص‌الخلقه‌ها، دوجنسه‌ها و ... در كنارِ بازگوييِ خاطراتي غريب از كودكي‌ از زبانِ خودِ ويتكين، همواره ذهنِ منتقدان را به سمتِ نوشتنِ تحليل‌هاي روان‌كاوانه‌ي فرويدي و مبتني بر زندگيِ شخصي بر آثار او كشانده‌است. اما هدف اين مقاله كنار زدنِ اين‌گونه تحليل‌ها و بررسي اين فرضيه بوده كه دليل تكرارهاي ناخودآگاهِ اين درونمايه‌ها در آثار ويتكين را نه در زندگيِ شخصي او بلكه در ناخودآگاهِ جمعيِ بشر مي‌توان يافت. يكي از نمودهاي بارزِ ضميرناخودآگاه جمعيِ بشر اساطير هستند، بنابراين اين‌كار از طريق يافتنِ همسانيِ ميان درونمايه‌هاي موردِ علاقه‌ي ويتكين و درونمايه‌هاي اسطوره‌اي كهن انجام گرفته‌است. اين پژوهش كار خود را با بررسي عكس‌هاي ويتكين از اسطوره‌ها و يافتن ارتباط ميان آن‌ها و درونمايه‌هاي تكرارشونده در آثار او آغاز مي‌كند. سپس با كنار هم قرار دادنِ درونمايه‌هاي تكرارشونده، در عكس‌هايي از ويتكين كه در ظاهر بي ارتباط با اسطوره‌ها هستند حضور پنهان اسطوره‌هاي كهن را مي‌كاود. پژوهش، كيفي و روش تحقيق تحليلي بوده است و نتايج نشان داده‌است كه درونمايه‌هاي تكرارشونده در آثار ويتكين در كنار يكديگر با يك شبكه‌ي اسطوره‌اي شباهت و تطابق دارند بنابراين تأثير ضمير ناخودآگاه جمعي بر آثار عكاسي ويتكين اثبات شده و دريچه‌ي تازه‌اي براي تحليل آثار او را مي‌گشايد.