اثر كودهاي نيتروژن، فسفر و پتاسيم بر ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيك و عملكرد دانه كينوا (.Chenopodium quinoa Willd)

اثر مقادير مختلف كودهاي نيتروژن، فسفر و پتاسيم بر خصوصيات مورفوفيزيولوژيك و عملكرد دانه رقم Titicaca كينوا، طي اجراي آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شهيد باهنر كرمان در سال 1398 بررسي شد. هفت تركيب كودي شامل عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم (180:150:120، 150:125:100، 120:100:80، 90:75:60، 60:50:40، 30:25:20 N,P,K بر مبناي كيلوگرم در هكتار به همراه عدم كاربرد كود) و صفات مورد بررسي شامل از لحاظ ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبي، طول پانيكول، عملكرد دانه، وزن هزار دانه، محتواي رنگيزه هاي فتوسنتزي، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، پروتئين دانه و عناصر غذايي دانه بودند. نتايج نشان داد كه اثر تيمار كود شيميايي بر همه صفات اندازه گيري شده معني دار گرديد. بيشترين ميانگين كلروفيل a، b، كلروفيل كل، كاروتنوئيد، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و محتواي پروتئين دانه از كاربرد كودهاي شيميايي نيتروژن، فسفر و پتاسيم با تركيب 120:100:80 كيلوگرم در هكتار حاصل شد، اما در مورد صفات كلروفيل a و شاخص سطح برگ اختلاف معني داري با تركيب 90:75:60 كيلوگرم در هكتار نداشت. در اين مطالعه همچنين بيشترين تعداد شاخه جانبي، طول پانيكول، وزن هزار دانه و عملكرد دانه از تركيب كودي 120:100:80 كيلوگرم در هكتار به دست آمد كه در مورد صفات طول پانيكول و عملكرد دانه اختلاف معني داري با تركيب 90:75:60 كيلوگرم در هكتار نداشت. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كه تركيب كودهاي نيتروژن، فسفر و پتاسيم با نسبت 90:75:60 كيلوگرم در هكتار منجر به حصول بيشترين عملكرد دانه كينوا و همچنين پرهيز از مصرف بي رويه كودهاي شيميايي در شرايط آب و هوايي مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شهيد باهنر كرمان مي شود.