معرفت شناسي فضيلت محور، مولّد ديدگاهي نو در برنامه درسي

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي دلالت ها يا كاركردهاي نظريه معرفت شناسي فضيلت محور در حوزه مطالعاتي برنامه‌درسي به ويژه حوزه ي فرعي تر آن يعني نظريه هاي هنجاري است. براي دستيابي به اين هدف ابتدا  نظريه معرفت شناسي فضيلت محور با قرائت مسئوليت محوري و با تاكيد بر نظرات ليندا زگزبسكي، تشريح شد و سپس به استنتاج تأثيرات اين نظريه بر چهار عنصر اساسي در توليد و تدوين برنامه درسي يعني هدف، محتوا، روش هاي ياددهي يادگيري و ارزشيابي پرداخته شد. يافته هاي به‌دست‌آمده بيانگر آن است كه تحت تأثير نظريه معرفت شناسي فضيلت محور، هدف برنامه‌ي‌درسي بر فهم مطالب متمركز شده، محتوا، تركيبي از محتواي ديسيپليني و فضائل عقلاني خواهد بود، معلمان با انگيزه بخشي، پرسش گري و هدايت گري و يادگيرندگان با قبول مسئوليت در يادگيري خود و استفاده از تفكر انتقادي، ايفاي نقش مي كنند. در ارزشيابي نيز با توجه به اهداف از دو نوع فرايندي و پاياني استفاده خواهد شد. همچنين نظريه معرفت شناسي فضيلت محور از قابليت توليد نظريه اي هنجاري يا ديدگاهي نو در حوزه مطالعاتي برنامه‌درسي برخوردار است. اين نتيجه از بررسي تفاوت هاي بين ديدگاه برنامه درسي مبتني بر نظريه معرفت شناسي فضيلت محور با ساير ديدگاه هاي موجود در حوزه مطالعاتي برنامه درسي به دست آمد.