پديد آورندگان :
مرادي ، سياوش دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز مطالعات و توسعه آموزش پزشكي , اخلاقي ، آرش دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز مطالعات و توسعه آموزش پزشكي , ولي پور خواجه غياثي ، رقيه دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز مطالعات و توسعه آموزش پزشكي - گروه برنامه درسي در آموزش عالي , صادقي محلي ، فروزان دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز مطالعات و توسعه آموزش پزشكي , عرقيان مجرد ، فرشته دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پرستاري مامايي نسيبه ساري - گروه آموزشي پرستاري , گرايلي ، بيژن دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز مطالعات و توسعه آموزش پزشكي , پاشايي ، معصومه دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي طب اورژانس , طهراني ، محسن دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي ايمني شناسي , غفاري همداني ، محمد مهدي دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي جراحي عمومي , اسدي ، تورج دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي طب اورژانس , سفيد گر نيا ، مريم دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي روانپزشكي , تقوي ، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي قلب , عمويي ، فتانه دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي قلب
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پيچيدگي هاي پزشكي باليني، توسعه دانش و كسب تجربه در آموزش پزشكي، پيشرفت فنآوري اطلاعات، تغيير در ارائه خدمات سلامت، ضرورت اعمال تغييرات در برنامه درسي در راستاي حصول توانمنديهاي مورد انتظار از پزشكان عمومي را ناگزير مينمايد. پژوهش حاضر با هدف بررسي محتواي آموزش پايه و باليني برنامه درسي و همراستايي محتوايي برنامه درسي جديد را با نقش هاي مورد انتظار از پزشك عمومي انجام گرديد. مواد و روشها: اين مطالعه به روش كيفي( بحث گروهي متمركز) در طي سالهاي 1397 و 1398 انجام گرديد. براي جمعآوري دادهها مصاحبههاي گروهي عميق با صاحبنظران آموزش پزشكي و دانشجويان منتخب استعداد درخشان صورت گرفت و با استفاده از رويكرد تحليل محتوايي گرانهيم و لوندمن طبقات و درون مايهها استخراج گرديد. يافتهها: در اين مطالعه بر اساس تشابه و تناسب دادهها دو طبقه شامل تعديل طول دوره علوم پايه و مقدمات باليني و تغيير محتواي آموزشي علوم پايه و مقدمات باليني با 15 كد و در محتواي آموزش باليني برنامه درسي، سه طبقه شامل غني نمودن اهداف باليني دوره پزشكي عمومي، بهبود محتوا و سازماندهي آن و بهبود اجراي محتواي باليني با 12 كد شناسايي گرديد. نتيجه گيري: بازنگري در واحدهاي درسي علوم پايه با رويكرد ادغام طولي با محتواي باليني، توجه به مباني استدلال فيزيوپاتولوژيك بيماري ها در مقطع مقدمات باليني، تدوين طرح درسهاي مبتني بر استدلال باليني در دوره كارآموزي و توجه به مهارتآموزي در دوره كارورزي مي تواند زمينه ساز آموزش دانشجويان پزشكي متناسب با نقشها و وظايف مورد انتظار باشد.