عوامل خطر بيما ري هاي قلبي- عروقي و الگوي مصرف سيگار: تحليل مقطعي از داده هاي فاز اوليه مطالعه كوهورت روانسر

زمينه و هدف: سيگار يك عامل خطر فردي مهم براي بيماري هاي قلبي عروقي (CVD) است كه همراه شدن آن با ساير عوامل خطر ممكن است خطر ابتلا را افزايش دهد. در اين مطالعه اندازه اثر عوامل خطر CVD در سطوح مختلف مصرف سيگار مورد بررسي قرار گرفته است. روش ها: اين مطالعه تحليل مقطعي داده هاي فاز اوليه مطالعه آينده نگر بيماري هاي غيرواگير روانسر است كه بر روي 10063 فرد 6535 سال انجام گرفت. الگوي سيگار كشيدن در سه گروه افراد سيگاري ( فعلي، سابق و هرگز) و از نظر شدت در سه سطح سبك، متوسط و قهار طبقه بندي شد. داده ها با استفاده از رگرسيون لجستيك تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين سني شركت كنندگان 8/25 ±48/10 سال و 4773 نفر (47/43%) مرد بودند. پرفشاري خون، ديابت و اختلال چربي هاي خون در افراد سيگاري، خطر ابتلا به CVD را به ترتيب (7/671/28 CI=95% ،3/14OR=)، (2/550/85 CI=95% ،1/47OR=) و (2/770/56 CI=95% ،1/25OR=) برابر افزايش داده بود. پرفشاري خون (4/001/18 CI=95% ،2/17OR=) و اختلال چربي هاي خون (3/901/17 CI=95% ،2/13OR=) در افراد سابقاً سيگاري، خطر ابتلا به CVD را افزايش داده است. فعاليت بدني شديد در افراد غير سيگاري (0/73=OR) و سابقاً سيگاري (0/53=OR) بطور معني داري يك عامل محافظت كننده در برابر CVD بود. نتيجه گيري: سيگار علاوه بر اينكه يك عامل خطر فردي مستقل براي CVD است، همراه شدن آن با عوامل خطر ديگر مانند ديابت، پرفشاري خون، اختلال چربي هاي خون، چاقي، فعاليت بدني پايين و سن بالا شانس ابتلا به CVD را افزايش مي دهد.