تأثير تنش خشكي بر صفات مورفولوژيك، ميزان پرولين و تركيبات فنلي گياه دارويي رزماري (.Rosmarinus officinalis L)

وجود تنش هاي غيرزنده محيطي به‌ويژه تنش خشكي يكي از مهم‌ترين مشكلات مناطق خشك و نيمه‌خشك است. تنش خشكي زماني در گياه حادث مي شود كه ميزان آب دريافتي گياه كمتر از تلفات آن باشد. اين تحقيق به‌منظور بررسي تأثير تنش خشكي بر صفات مورفولوژيك، ميزان پرولين و تركيبات فنلي گياه دارويي رزماري در قالب طرح كاملاً تصادفي در 3 تكرار در گلخانه تحقيقاتي مركز بعثت شيراز انجام شد. تنش خشكي در چهار سطح (100%، 75%، 50%، 25% ظرفيت زراعي) اعمال گرديد. صفات مورداندازه‌گيري عبارت بودند از: وزن تر و خشك اندام هاي هوايي و ريشه، سطح برگ، تعداد برگ، طول گياه، ميزان پرولين برگ و تركيبات فنولي. در اين تحقيق مشخص شد گياه رزماري در شرايط تنش خشكي با شدت 75% ظرفيت مزرعه از نظر وزن تر و خشك اندام هوايي، وزن تر ريشه، طول اندام هوايي با شرايط نرمال (FC 100%) تفاوت معني داري نداشتند. همچنين در شرايط تنش خشكي با شدت 75% ظرفيت مزرعه، طول ريشه به 27.67 سانتي متر افزايش يافت. وزن خشك ريشه، سطح و تعداد برگ در شرايط تنش خشكي به‌طور معني داري كاهش يافت. در شرايط تنش خشكي با شدت 25% ظرفيت مزرعه، ميزان تركيبات كئورستين (mg/L 439.04)، ترانس فروليك اسيد (mg/L 72.48)، هسپردين (mg/L 407.62)، اوژنول (mg/L 65.36)، هسپرتين (mg/L 107.34)، رزمارنيك اسيد (mg/L 1133.34) به‌طور قابل‌توجهي افزايش يافت. همچنين محتواي پرولين در شرايط تنش خشكي با شدت 25% ظرفيت مزرعه به μm/g 79.72 رسيد.