مدل سازي و بهينه سازي جذب متيلن بلو از محيط‌هاي آبي توسط پاميس براساس روش‌هاي RSM-CCD و ANN-GA

زمينه و هدف: تخليه حجم بالايي از فاضلاب‌هاي رنگي به منابع آب پذيرنده سبب نگراني‌هاي گسترده اي در سرتاسر جهان شده است. هدف اين مطالعه، بررسي كارايي جاذب پاميس در حذف متيلن بلو (MB) از محلول‌هاي آبي مي باشد. همچين فرآيند جذب توسط روش‌هاي سطح پاسخطراحي مركب مركزي (RSM-CCD) و شبكه عصبي مصنوعي الگوريتم ژنتيك (ANN-GA) مدل‌سازي و بهينه‌سازي شد.روش كار: پارامترهاي ورودي به مطالعه شامل pH (3-11)، زمان تماس ( 10-50 دقيقه)، دوز جاذب (2/0-1 گرم در ليتر) و غلظت MB (20-100 ميلي گرم در ليتر) بود. اثر اين پارامترها بر كارايي پاميس در جذب MB توسط روش‌هاي RSM-CCD و ANN-GA مدل سازي و بهينه سازي شد. جهت سنجش غلظت باقي مانده MB در محلول از دستگاه اسپكتروفتومتر در طول موج 620 نانومتر استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه روش RSM-CCD قابليت توسعه مدل چند جمله درجه دوم با اعتبار بالا (9997/0 = R^2) براي فرآيند جذب دارد. بطور مشابه روش ANNGA به خوبي با ديتا آزمايشگاهي براي توسعه مدل با اعتبار بالا (9978/0 = R^2) فيت شد. نتايج بهينه سازي فرآيند توسط روش‌هاي RSMCCD و ANNGA، بالاترين راندمان جذب را در 11 = pH، زمان = 50 دقيقه، دوز جاذب = 1 گرم در ليتر و غلظت MB = 20 ميلي گرم در ليتر نشان داد. راندمان جذب با pH، زمان تماس و دوز جاذب ارتباط مستقيم و با غلظت آلاينده رابطه عكس نشان داد. اثر خطي متغيرهاي غلظت آلاينده و دوز جاذب بيشترين تاثير را بر كارايي جذب داشتند. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه مشاهده شد كه پاميس بعنوان جاذب ارزان قيمت و در دسترس مي تواند بعنوان گزينه مناسبي جهت جذب آلاينده‌هاي رنگي از محيط‌هاي آبي در نظر گرفته شود. همچنين مي توان از دو روش RSM-CCD و ANN-GA جهت مدل سازي و بهينه سازي فرآيند‌هاي جذب استفاده نمود.