ارزيابي كمانشي نمونه سيلوهاي استوانه اي ورق صاف فولادي داراي فرورفتگي در محل درز جوش پيراموني تحت بار تخليه

سيلوهاي استوانه اي به عنوان مهم ترين سازه در ذخيره و نگهداري مواد دانه اي شناخته مي شوند. با توجه به كاركرد اين سازه ها، بارهاي ناشي از فرآيند بارگيري و تخليه محتويات، اصلي ترين بارگذاري در طرح سيلوها بشمار مي آيند. ازطرفي، معمولاً فشار بزرگ تري طي مرحله تخليه در قياس با مرحله بارگيري بر جداره سازه وارد مي شود؛ از اين رو، اساس طرح سيلوها بر پايه فشارهاي تخليه مي باشد. بنابر ضخامت اندك جداره، كنترل سيلوهاي فولادي دربرابر خرابي كمانشي حائز اهميت است. فشار نرمال محتويات و ويژگي اصطكاكي دانه ها، جداره سازه را تحت فشار محوري و كشش پيراموني قرار مي دهد. بدين ترتيب تحت بارگذاري تخليه، تحليل كمانشي سيلوها تحت فشار محوري توأم با فشار داخلي مطرح است. در سيلوهايي كه باريكه هاي سازنده جداره از طريق جوشكاري در كنار يكديگر قرار مي گيرند، فرورفتگي موضعي در محل درزِ جوش به عنوان يكي از اَشكال شناخته شده نقص هندسي به حساب مي آيد. وجود نقص هندسي مي تواند منجر به كاهش قابل توجه در ظرفيت كمانشي سازه گردد. آيين نامه اروپا به عنوان پيشرفته ترين آيين نامه در زمينه طرح سيلوهاي فولادي، روشي دستي جهت طرح كمانشي پوسته هاي استوانه اي تحت فشار محوري همزمان با فشار داخلي ارائه مي نمايد. در مطالعه حاضر، با استفاده از تحليل هاي المان محدود، ضمن درنظرگيري اثر نقص هندسي در محل درزِ جوش به عنوان پارامتر اصلي مورد بررسي، روش طرح آيين نامه ارزيابي مي شود. بدين ترتيب ابتدا به كمك تحليل هاي خطي و غيرخطي المان محدود، رفتار كمانشي و پسكمانشي نمونه سيلوهاي مفروض به دقت تبيين مي گردد؛ و در گام بعد، روش تحليل دستي آيين نامه در مقابل نتايج تحليل هاي كامپيوتري مورد مقايسه قرار مي گيرد. بر اين اساس و در محدوده مطالعه انجام شده، روش طرح دستي آيين نامه تنها حدود 13 تا 32 درصد، ظرفيت كمانشي را در جهت ايمني، كمتر از روش كامپيوتري تخمين مي زند و لذا عملكردي رضايت بخش دارد.