ارزيابي نانو ذرات ليپيدي جامد حاصل از موم زنبور عسل و موم استخراج شده از بره موم تهيه شده با روش ته نشيني ضد حلال

روش ته نشيني ضد حلال، يكي از روش هاي مطلوب توليد نانوذرات كلوئيدي از تركيبات غذايي است. هدف از اين مطالعه، توليد نانوذرات جامد كلوئيدي بر پايه موم زنبور عسل و موم استخراجي از بره موم به روش ته نشيني ضد حلال است. به اين منظور، اثر عوامل مختلف شامل نوع حلال (اتانول مطلق و ايزوپروپانول)، نوع امولسيفاير (پلي سوربات 80، كازئينات سديم و مخلوط 1 به 1 آنها) و نوع ماده ليپيدي (موم و موم استخراجي از بره موم) بر پارامترهاي اندازه ذرات، شاخص پراكندگي ذرات و راندمان توليد آنها به روش ته نشيني ضد حلال مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج حاصل، كمترين اندازه ذرات متعلق به حلال اتانول مطلق (205 نانومتر) و امولسيفاير كازئينات سديم (192 نانومتر) مي باشد. نوع امولسيفاير به صورت خطي و نوع امولسيفاير/ نوع حلال به صورت اثر متقابل بر شاخص پراكندگي ذرات اثر معني داري (p 0.05 ) داشتند. شاخص پراكندگي ذرات تهيه شده در هر دو نوع موم كمتر از 0.21 و در حد مطلوب بود. نتايج حاصل از راندمان توليد ذرات نشان دادند كه استفاده از مخلوط امولسيفايرها، حلال اتانول و موم بيشترين راندمان توليد (به ترتيب 92، 93 و 90 درصد) را دارا هستند. مطابق نتايج حاصل از اثر متقابل عوامل بر راندمان توليد، مخلوط امولسيفايرها فارغ از نوع حلال و نوع موم مورد استفاده، بالاترين راندمان را نشان داد. هم چنين، نانو ذرات موم تهيه شده با استفاده از حلال اتانول (حدود 91.5 درصد)، بيشترين راندمان توليد را نسبت به ذرات توليد شده از هر دو نوع موم با حلال ايزوپروپانول دارند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه روش ته نشيني ضد حلال مي تواند به عنوان يك روش كارآمد براي توليد نانوذرات جامد ليپيدي مورد استفاده قرار گيرد. هم چنين مشخص گرديد كه موم و موم استخراجي از بره موم از پتانسيل خوبي براي تهيه نانوذرات ليپيدي برخوردار هستند.