ارزيابي خواص پروبيوتيكي 19 سويه لاكتوباسيلوس گاسري، پلانتاروم، اسيدوفيلوس و فرمنتوم جدا شده از منابع انساني و غذايي در شرايط آزمايشگاهي

يكي از نقش هاي سودمند باكتري هاي پروبيوتيك در بدن انسان و حيوانات، تاثير گذاري آنها بر بلوغ سلول هاي ايمني و توليد آن ها در روده است. در تحقيق حاضر قابليت زنده ماني در محيط اسيدي pH معادل 2.5، پپسين-پانكراتين، مقاومت در برابر نمك صفراوي، قابليت چسبندگي، تست مقاومت به آنتي بيوتيك با اندازه گيري حداقل غلظت بازدارنگي روي آمپيسيلين، كانامايسين، اريترومايسين، كلرامفنيكل و تتراسايكلين، خود انبوهش و هم انبوهش در تداخل با 3 پاتوژن روده انساني (اشرشياكلي(O157:H7 NCTC 12900)، سالمونلا انتريديديس (ATCC 13076)، ليستريا مونوسايتوژنز (ATTC 7644)) بررسي شد. از لحاظ تحمل شرايط اسيدي همه سويه ها به جز 61، LF 55 و F قابليت زنده ماني بالايي داشتند. سويه هايLF 56 ، 57 LF،LF 55 ، O ،F و سويه هاي LF 56،57 LF، A7 به ترتيب بالاترين ميزان تحمل به آنزيم پانكراتين و پپسين را از خود نشان دادند. همه سويه ها به جز 49، 52b وLa5، مقاومت بالايي دربرابر نمك صفراوي داشتند. در بين 19 سويه، لاكتوباسيلوس گاسري به ميزان 62.90 درصد بالاترين ميزان متوسط چسبندگي را داشت. لاكتوباسيلوس پلانتاروم LF 56 و گاسري54 C روي سه باكتري بيماري زا با مقادير متوسط 75.31 و 33 درصد به ترتيب بالاترين درصد ميانگين خود انبوهش و هم انبوهش را داشتند. با وجود حساسيت سويه هاي مختلف لاكتوباسيلوس پلانتاروم به آنتي بيوتيك هاي مورد آزمون، M8 وM11 روي كانامايسين و كلرامفنيكل، LF 55 روي آمپيسيلين،D روي كلرامفنيكل و61 روي كانامايسين، تتراسايكلين و كلرامفنيكل مقاومت داشتند. لاكتوباسيلوس گاسري روي آمپيسيلين، اريتروماسين و تتراساكلين مقاومت متوسط و لاكتوباسيلوس فرمنتوم روي آمپيسيلين و اريترومايسين مقاومت خوبي از خود نشان دادند. در بين 19سويه ، لاكتوباسيلوس گاسري با منشاء انساني از لحاظ آزمون هاي پروبيوتيكي با تكيه بر (تحمل شرايط آنزيم پانكراتين، اسيدي، صفراوي، هم انبوهشي با پاتوژن ها و چسبندگي) بهترين شرايط را دارا بود كه مي تواند بافت اپيتليوم روده را از عوامل بيماري زا محافظت و جانشين باكتريايي خوبي براي كاربرد پروفيلاكتيك و پيشگيري از عفونت هاي روده و تقويت سيستم ايمني بدن باشد.