توصيف ريخت شناختي و مولكولي قـارچ بيمارگر حشراتCordyceps farinosa و تجزيه و تحليل تبارشناسي جنس بر اساس ترادف نواحي ITS-rDNA و ß-tubulin

طي نمـونه برداري از خاك، جــدايه اي از قـارچ هاي بيمـارگر حشـرات با استفاده از تــله گذاري با لارو سن آخر Galleria mellonella جداسازي و با استفاده از ويژگي هاي ريخت شناختي و تجزيه و تحليل تبارشناسي مبتني بر ترادف هاي ناحيه ITSrDNA و ßtubulin طبق روش هاي بيشينه پارسيموني ((Maximum Parsimony شناسايي شد. در كنار بررسي هاي ريخت شناختي و ريخت سنجي، نتايج تجزيه و تحليل تبارشناسي مبتني بر هر دو ناحيه ژنومي درستي شناسايي گونه، به نام Cordyceps farinosa را تاييد كرد. در جدايه مورد بررسي، كنيديوم ها با ميانگين طولي 3.83 و عرض 1.98 ميكرومتر و بيضوي و كنيدي زاها با ميانگين طولي 4.98 و عرض 2.21 با گلوبوز عريض در بخش قاعده اي مي باشند. طول قطعه تكثير شده طي PCR براي ناحيه ITS، 615 و براي ناحيه ژني بتاتوبولين 355جفت باز بود. در تمامي درختان تبارشناسي مبتني بر هر دو ناحيه ژني، C. farinosa KJ3 با جدايه C. farinosa CBS 541.81 در يك گروه تك نيايي قرار گرفتند. در درخت تبارشناسي مبتني بر ترادف ITSrDNA، گروه متشكل از C. albocitrina وC. coccidioperitheciata و در درخت مبتني بر ترادف ژني بتاتوبولين، C. confrogasa به عنوان گروه هاي خواهري C. farinosa ظاهر شدند. با هدف بررسي كارايي نواحي ژنومي مورد استفاده در مطالعات تبارشناختي جنس به صورت تنها و در تركيب با هم، درختان تبارشناسي با گونه هاي مشابه ترسيم و از نظر شاخص ثبات، شاخص بازداري و توپولوژي با هم مقايسه شدند. توپولوژي درخت تبارشناسي حاصل از تلفيق هر دو مكان ژني پليتومي كمتر و وضوح بيشتري در بيان روابط گونه ها در مقايسه با درخت مبتني بر ترادف ITSrDNA داشت. در مجموع نتايج نشان داد كه ترادف ناحيه ژني بتاتوبولين در مقايسه با ناحيه ITSrDNA از كارايي بيشتري در مطالعات تبارشناسي در جنس Cordyceps برخوردار مي باشد.