تأثير آموزش خودمراقبتي به سفيران سلامت در ميزان مراجعه به پزشك براي درمان ناخوشي‌هاي جزئي

زمينه و اهداف: هدف از اين مطالعه بررسي ميزان تأثير آموزش خودمراقبتي به سفيران سلامت خانوار در ميزان مراجعه به پزشك جهت درمان ناخوشي‌هاي جزئي بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مداخله‌اي در سال 97 96 انجام شد و 400 خانوار مورد بررسي قرار گرفتند. گروه آزمون خانوارهاي داراي سفير سلامت بودند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه سنجش آگاهي طراحي ‌شده توسط دفتر آموزش و ارتقاي سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بود. اطلاعات دموگرافيك و بار مراجعه به پزشك نيز پرسيده شد. جهت اعضاي گروه آزمون با توجه به كتاب آموزشي و گروه‌هاي سني خانوارهاي مربوطه 2 هفته يك‌بار به مدت يك سال درمجموع 24 جلسه آموزشي توسط مراقبين سلامت پايگاه‌هاي سلامت منتخب برگزار شد. يك سال پس از آغاز مداخله مجدداً پرسشنامه تكميل شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات آگاهي گروه آزمون قبل و بعد از مداخله در زمينه مباحث مادران و نوزادان از (2/9 ±)5 به (7/1 ±)22، كودكان از (4/1 ±)5/7 به (6/7 ±)19/6، بزرگسالان و سالمندان از (1 ±)2 به (2/9 ±)9/4 و نوجوانان از (1/8 ±)2/1 به (5 ±)4/9 ارتقا يافت (0/05 p). بار مراجعه به پزشك به علت ابتلا به ناخوشي‌هاي جزئي در گروه آزمون به‌طور چشمگيري در طول يك سال كاهش يافت به‌طوري‌كه از 888 بار مراجعه به پزشك توسط اعضاي خانواده‌هاي سفيران سلامت آموزش‌ديده قبل از آزمون به 379 بار بعد از آزمون كاهش يافت. نتيجه گيري: آموزش خودمراقبتي به‌صورت مستمر و همراه با پيگيري و تربيت سفيران سلامت خانوار نقش به سزايي در افزايش آگاهي مردم و كاهش ميزان مراجعات غيرضروري به پزشك دارد.