بررسي تأثير قصه گويي در پيشگيري از عفونت مجدد انگلي روده اي در دانش آموزان مدارس ابتدايي روستاهاي اروميه

زمينه و هدف : آلودگيهاي انگلي روده اي با عوارضي چون اختلال در تغذيه و اسهال باعث توقف رشد كودكان مي شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير قصه گويي در پيشگيري از عفونت مجدد انگلي روده اي در دانش آموزان مدارس ابتدايي روستاهاي اروميه انجام گرديد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه بر روي 400 دانش آموز دبستاني روستاهاي اروميه در سال 1391 انجام شد. بعد از انجام آزمايش مدفوع از كل دانش آموزان و تعيين نيازهاي مداخله آموزشي، در مورد پيشگيري از عفونت مجدد انگلي روده اي با استفاده از روش قصه گويي براي گروه آزمون آموزش داده شد. اطلاعات در دو مرحله قبل و 6 ماه پس از اتمام مداخله آموزشي توسط پرسشنامه، با استفاده از نرم افزار SPSS ، نسخه 16 گردآوري شد و از آزمون آماري كاي اسكوئر در تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش حاكي از كاهش قابل ملاحظه اي در آلودگي مجدد به عفونت هاي انگلي روده اي در گروه آزمون نسبت به گروه كنترل پس از انجام مداخله آموزشي به روش قصه گويي بود. همچنين سطح آگاهي گروه آزمون پس از انجام مداخله آموزشي نسبت به گروه كنترل افزايش داشته است. آزمون كاي اسكوئر نشان داد كه بين مداخله آموزشي به روش قصه گويي و كاهش عفونت هاي انگلي روده اي در دانش آموزان رابطه معني داري وجود داشت(0.05 P). نتيجه گيري: اجراي برنامه آموزشي مبتني روش قصه گويي مي تواند تاثير مثبتي در كاهش خطر آلودگي مجدد به عفونت هاي انگلي روده اي در دانش آموزان داشته باشد.