اثر نوسانات نرخ ارز بر قدرت وام‌دهي بانك‌ها در ايران

دست يابي به توسعه‌ي پايدار اقتصادي به رشد اقتصادي و توسعه‌ي بخش مالي در يك كشور وابسته است. با توجه به بازار سرمايه در ايران، تأمين مالي بخش هاي مختلف اقتصادي عمدتاً توسط نظام بانكي صورت مي گيرد. بانك ها متأثر از شرايط محيطي خود فعاليت مي كنند و رفتار وام دهي آنها در بيشتر موارد تحت تأثير عوامل اقتصاد كلان مانند توليد ناخالص داخلي، سطح اشتغال، تورم و نرخ ارز مشخص است. از اين رو، بانك ها رفتار وام دهي خود را در پاسخ به اين علائم تعديل مي كنند. علائم مثبت (منفي)، بانك ها را به وام دهي بيشتر (كمتر) ترغيب مي‌كند. بنابراين، شناسايي عوامل مؤثر بر اعطاي اعتبارات نظام بانكي از اهميت بسيار بالايي برخوردار است. در اين راستا، پژوهش حاضر تأثير نوسانات نرخ ارز بر اعتبارات اعطائي بانك ها در ايران را مورد بررسي قرار مي‌دهد. براي اين منظور از روش خودرگرسيون برداري و داده هاي فصلي 1396:4 - 1379:4 استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهند كه رشد نسبت اعتبارات به سپرده‌هاي بانك‌ها در رويارويي با تكانه ي نوسان نرخ ارز ابتدا افزايش مي يابد اما پس از گذشت يك دوره كاهش مي‌يابد. رشد نسبت اعتبارات در رويارويي با تكانه ي تورم و رشد توليد ناخالص داخلي به ترتيب واكنش منفي و مثبت از خود نشان مي دهد. با تحليل جدول تجزيه ي واريانس مشخص شد كه نرخ رشد توليد ناخالص داخلي بيشترين قدرت توضيح‌دهندگي تغييرات رشد نسبت اعتبارات را دارد. نتايج به‌دست آمده، فرضيه ي تحقيق را تأييد مي‌كند. زيرا، رشد نسبت اعتبارات اعطائي در رويارويي با تكانه‌ي نوسان نرخ ارز ابتدا افزايش مي يابد و پس از گذشت يك دوره كاهش مي يابد.