مقايسه روش‌ هاي انباشت تصادفي بقا در حضور ريسك‎هاي رقابتي و مدل‌ هاي رگرسيون در تعيين عوامل خطر مرگ در بيماران مبتلا به سرطان پستان در مركز مهديه همدان

مقدمه: سرطان پستان يكي از شايع ترين سرطان هاي زنان در سراسر جهان است. افراد مبتلا به سرطان ممكن است به دليل پيشرفت بيماري يا به ساير دلايل بميرند كه به اين گونه از رخدادهاي چندگانه ريسك هاي رقابتي مي گويند. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل مرتبط با بقاي بيماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از سه مدل رگرسيون مخاطرات علت ويژه، زيرتوزيع و مدل انباشت تصادفي بقا انجام شده است. روش بررسي: مطالعه هم گروهي تاريخي بروي 527 بيماران سرطان پستان در همدان طي سال هاي 1394-1383 انجام شد. براي تعيين عوامل خطر مرگ به دليل پيشرفت سرطان و مرگ بدون پيشرفت سرطان از مدل هاي مخاطرات علت ويژه، مخاطرات زيرتوزيع و انباشت تصادفي بقا در حضور ريسك هاي رقابتي برازش داده شد. تحليل داده ها با نرم افزار R3.4.3 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه براي پيشامد مرگ ناشي از سرطان پستان، سن و تعداد غدد لنفاوي درگير در هر دو مدل مخاطره علت ويژه و زيرتوزيع معنادار است (0.05p #60;) و در مدل انباشت تصادفي با قاعده تقسيم لگ رتبه و مدل انباشت تصادفي بقا با قاعده تقسيم Gray، براي پيشامد مرگ بر اثر سرطان متغيرهاي سايز تومور، تعداد غدد لنفاوي درگير، پروژسترون، استروژن و سابقه خانوادگي متغيرهاي مهم شناسايي شدند. نتيجه گيري: نتيجه مدل هاي مختلف در مطالعه حاضر نشان داد كه تشخيص زودهنگام و مراجعات دوره اي يكي از مهم ترين عوامل براي جلوگيري از پيشرفت بيماري در اين بيماران است. در حضور ريسك هاي رقابتي در صورتي كه فروض زيربنايي استفاده از مدل هاي رگرسيون علت ويژه و زيرتوزيع برقرار نباشد استفاده از مدل انباشت تصادفي بقا براي داده هاي رخدادهاي رقابتي به منظور تعيين عوامل خطر موثر بر بقا با توجه به شاخص هماهنگي و شاخص نمره برير مناسب تر است. همچنين آناليز بقا متوسط زمان پيگيري 49.3 ماه بود.