اثرات صدا با فركانس هاي بالا و پايين بر رفتارهاي اضطرابي و اختلال خواب در موش صحرايي نر

زمينه و هدف: آلودگي صوتي بخصوص در شهرها باعث ايجاد اختلالات وسيعي در حوزه سلامت جسمي و رواني افراد مي شود. بدين جهت در اين مطالعه اثرات صدا با فركانس هاي پايين (LF) و بالا (HF) را بر اضطراب و اختلالات خواب درموش صحرايي نر مورد بررسي قرار داديم. مواد و روش ها: 15 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به‌طور تصادفي به سه گروه تقسيم شدند:1 ) گروه شاهد يا كنترل (هيچ‌گونه مواجه با امواج صوتي نداشتند)، 2) گروه تحت مواجه با صداي ترافيكي فركانس هاي پايين (LF) 3) گروه تحت مواجه با صداي ترافيكي با فركانس هاي بالا (HF) تقسيم شدند. مدت زمان خواب از طريق دوربين مدار بسته بررسي شد. سطح اضطراب از طريق ماز مرتفع بعلاوه شكل (Elevated Plus Maze(EPM)) مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: موش هاي گروهHF نسبت به گروه كنترل زمان كمتري را در بازوي باز دستگاه EPM سپري كردند (p 0.05). مدت زمان خواب در موش هاي گروه هاي HF و LF به طور معني داري نسبت به گروه كنترل كاهش يافته بود (p 0.01). تفاوت معني داري در مدت زمان خواب بين گروههاي HF و LF مشاهده نشد. نتيجه گيري: مواجهه با امواج صوتي در فركانس هاي بالا و پايين ميتواند منجر به كاهش مدت زمان خواب شده و مواجهه با امواج صوتي با فركانس هاي بالا باعث افزايش سطح اضطراب در موش هاي صحرايي مي شود.