بررسي ميزان همخواني انواع موجوديت‌هاي داده‌اي فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند با فهرست اصطلاحات نوع خاص منبع استاندارد مارك 21

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تبيين ميزان همخواني انواع موجوديت‌هاي داده‌اي فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند با بازنمايي آن‌ها در فهرست اصطلاحات نوع خاص منبع استاندارد مارك 21 انجام شد. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، يك پژوهش كاربردي است كه بر اساس روش تحليل محتوا صورت گرفت و جامعه پژوهش را انواع موجوديت‌هاي داده‌اي فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند تشكيل مي‌دادند. براي گردآوري داده‌ها، از ابزار سياهه وارسي مبتني بر فهرست اصطلاحات نوع خاص منبع مارك، براي بررسي ميزان همخواني با انواع موجوديت‌هاي داده‌اي فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند، و روش مشاهده طراحي شده استفاده شد كه براي اين منظور در ابتدا هر يك از موجوديت‌هاي آثار خلاقانه و سپس موجوديت‌هاي ديگر در فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند با اصطلاحات نوع خاص منبع در استاندارد «مارك» مورد تحليل، و انواع موجوديت‌هاي داده‌اي مرتبط شناسايي و تعيين شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه 64 درصد از اصطلاحات نوع خاص منبع در مارك وجود دارد كه در فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند هيچ نوع موجوديت داده‌اي معادل آنها تعريف نشده، و تنها 36 درصد اصطلاحات نوع خاص منبع مارك با فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند همخوان است. بدين معني كه براي 100 اصطلاح ‌نوع خاص منبع مارك فقط 36 معادل در فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند وجود داشت. در اين ميان، 24 اصطلاح از اصطلاحات نوع خاص منبع مارك با موجوديت آثار خلاقانه در فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند همخواني كامل و دقيق داشتند و 12 اصطلاح با ساير موجوديت‌هاي فرانما همخوان بودند. نتيجه‌: براي توصيف و سازماندهي اشياي ديجيتالي، به دليل آنكه بيشتر موجوديت‌هاي داده‌اي موجود در وب، نسخه ديجيتالي شده اشياي محتوايي فيزيكي هستند، بنابراين ويژگي‌هاي هر دو نسخه بايد مدنظر قرار گيرد. همچنين با توجه به اينكه فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند بخشي از موجوديت‌هاي داده‌اي بافت كتابشناختي را در نظر نگرفته، در نتيجه اين فرانما چنان چه بخواهد نگاره دانش را تكميل كند، بايد براي توصيف تمام اصطلاحات نوع خاص منبع بافت ميراث فرهنگي (از جمله بافت كتابشناختي) فرانماي مناسب و ويژه طراحي نمايد. نيز توصيه‌ مي‌شود، اصلاحات و واژگان تخصصي ساير بخش‌هاي بافت ميراث فرهنگي (بافت موزه و آرشيو) با موجوديت‌هاي داده‌اي فرانماي توليد داده‌هاي ساختارمند تطبيق داده شوند تا زمينه براي بازنمون كامل دانش در بافت ميراث فرهنگي فراهم گردد.