منحني يادگيري و سطوح فناوري در بنگاه‌هاي جديدالورود صنايع توليدي ايران

در ادبيات اقتصاد صنعتي،ارتباط مقدار توليد با هزينه‌هايي كه براي توليد آن ميزان محصول صرف مي‌شود را مي‌توان باعنوان منحني يادگيري بيان كرد. اين در حالي است كه براساس ادبيات موجود، يادگيري در ميان صنايع متفاوت بوده و علاوه بر آن، مي‌تواند تحت تأثير عوامل مختلفي نظير سطح فناوري صنعتي قرار گيرد. بر اين اساس و باتوجه به نبود چنين مطالعاتي در ايران، پژوهش حاضر مي‌كوشد تا تأثير سطوح مختلف فناوري بر يادگيري در صنايع توليدي ايران را بررسي كند. بدين منظور، مدل لگاريتم خطي و تابع هزينۀ كاب‌داگلاس تلفيق شده و از تعريف OECD از طبقه‌بندي صنايع برحسب سطوح فناوري استفاده شده است. نتايج نشان‌ مي‌دهدكه بيشترين يادگيري متعلق به صنايع با فناوري برتر است و از نظر سياست‌گذاري، توجه به اين صنايع ضروري است. همچنين، نرخ يادگيري بالاتر در صنايع مذكور قادر است برخي از هزينه‌هاي اوليۀ آن‌ها را پوشش دهد. ازاين‌رو، توجه به يادگيري لازمۀ سياست‌گذاري توسعه صنعتي است.