اثر اندازه ذرات منيزيم و شرايط واكنش بر مورفولوژي منيزيم اتوكسايد سنتزشده

منيزيم اتوكسايد يك آلكوكسيد فلزي است كه به عنوان نگهدارنده در تهيه كاتاليزورهاي زيگلرناتا از آن استفاده مي شود. اين نگهدارنده با كاتاليزور يك كمپلكس تشكيل داده و مقدار اتمهاي فلزات واسطه فعال شركت كننده در واكنش افزايش مي يابد. در نتيجه فعاليت كاتاليزور زياد ميشود. توليد پلي اتيلن سنگين در كشور به عنوان پليمري بسيار پركاربرد وابسته به اين نگهدارنده كاتاليزور است كه از جمله اقلام وارداتي به كشور است. منيزيم اتوكسايد با واكنش منيزيم و اتانل در مجاور يد در اتمسفر خنثي توليد مي شود. در اين تحقيق با انجام آزمون هايي از جمله وزن سنجي حرارتي ، اندازه گيري سطح تماس مخصوص و بررسي تصاوير ميكروسكوپ الكتروني اثر شرايط سنتز مانند تغيير نسبت يد و اتانل به منيزيم، دما، فشار و دور همزن بر مورفولوژي و مشخصات منيزيم اتوكسايد بررسي شد. استفاده از يد سبب تشكيل مورفولوژي مناسب شد و افزايش دور همزن تأثيري بر زمان واكنش نداشت. اندازه ذرات محصول تابع مقدار اوليه و اندازه ذرات منيزيم و همچنين دور همزن بود. افزايش دور همزن در مقادير بالاي منيزيم(كاهش نسبت اتانل به منيزيم) موجب برخورد بيشتر ذرات و ريزتر شدن محصول شد. پايين بودن دماي واكنش تا 60 درجه سانتيگراد باعث تشكيل ذرات ريز و مورفولوژي نامناسب شد. استفاده از 2 اندازه ذره 420 و μm840 نشان داد كه منيزيم FW40( μm840) منجر به مورفولوژي و سطح تماس مخصوص مناسب براي منيزيم اتوكسايد مي شود. با كاهش دما از 110 به 100درجه سانتيگراد و استفاده از شرايط رفلاكس در نقطه جوش اتانل سطح تماس مخصوص بيشتر شد.