روش‌هاي توسعه پايدار سرمايه اجتماعي بر مبناي تثبيت زيرساخت‌هاي فرهنگ ديني از دوران كودكي

مقدمه: بررسي موضوع ارزش‌هاي فرهنگي به منزله سرمايه‌اي اجتماعي از مسائل مهم ملي و فراملي به حساب مي‌آيد. اين ارزش‌هاي فرهنگي در جوامع ديني نيازمند سرمايه‌گذاري و تقويت بنيان‌هاي فرهنگ ديني است. بهترين دوران براي تثبيت فرهنگ ديني و تبديل آن به سرمايه اجتماعي مطلوب دوران كودكي (آغاز تولد تا چهارده‌سالگي) است. اين دوران فرصتي بسيار مناسب براي تثبيت هنجارها و ارزش‌هاي فرهنگي و اجتماعي است. در اين ميان آموزه‌هاي ديني براي تثبيت فرهنگ ديني در دوران كودكي قابليت ارائه روش‌هاي روزآمد را دارد تا به وسيله آن توسعه پايدار سرمايه اجتماعي محقق شود. روش تحقيق: پژوهش حاضر به اعتبار ماهيت پژوهشي توصيفي‌ـ تحليلي است و به لحاظ نوع پژوهش بنيادي به شمار مي‌آيد. از اين رو، همه اطلاعات مرتبط با موضوع با ابزارهاي سنجش كتابخانه‌اي و اسنادي گردآوري شد و سپس روش تجزيه‌وتحليل كيفي و عقلي به ‌كار رفت. نتايج: آموزه‌هاي ديني براي تثبيت فرهنگ ديني در دوران كودكي پنج شيوه را مبتني بر فطرت ارائه مي‌دهد: شيوه ارائه الگو (الگودهي، الگوزدايي)، شيوه پاداش معنوي از سوي والدين كه منجر به رشد عاطفي‌ـ اجتماعي مي‌شود، شيوه تنبيه غيربدني با در نظر گرفتن اهداف تربيتي، شيوه كنترل‌مداري براي تثبيت فرايند تربيت اجتماعي و عدم انحراف اجتماعي با توسعه در مفهوم كنترلگر، شيوه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي (شامل نوع‌دوستي، رعايت حقوق ديگران، وفاي به عهد، فروتني، بردباري، راستگويي، حيا و عفاف).