طراحي الگوي نقش دولت در ارتقاي سرمايه اجتماعي با رويكرد خلق ارزش عمومي در سازمان‏هاي دولتي ايران

سرمايه اجتماعي‎ در‎ رشد‎ سازمان‌ها‎ نقشي‎ تعيين‌كننده‎ ايفا‎ مي‌كند. واقعيت‎ اين‎ است‎ كه‎ اين‎ موضوع در‎ سازمان‎‌هاي ‏دولتي‎، با‎ وجود‎ اهميت زياد،‎ مغفول‎ مانده‎ است. هدف از اين پژوهش طراحي الگوي نقش دولت در ارتقاي سرمايه اجتماعي با رويكرد ‏خلق ارزش عمومي در سازمان‌هاي دولتي ايران بود. اين تحقيق با رويكرد آميخته انجام گرفت و از روش تئوري داده‌بنياد و ‏مدل‌سازي معادلات ساختاري براي طراحي الگوي تحقيق و اعتبارسنجي آن استفاده شد. به منظور گردآوري داده‌هاي تحقيق، از 15 نفر از خبرگان دانشگاهي و 14 نفر از مديران بخش دولتي مصاحبه عميق به عمل آمد و پس از 3 مرحله كدگذاري مدل پارادايمي داده‌بنياد تشكيل شد. در نهايت، مدل تحقيق با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار SmartPLS بر اساس نظرات 260 نفر از مديران و متخصصان در سازمان‌هاي دولتي اعتبارسنجي شد. يافته‌ها نشان داد سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي 5 بُعد دارد؛ شامل سرمايه اجتماعي رابطه‌اي، سرمايه اجتماعي شناختي، سرمايه اجتماعي معنوي (ارزشي)، سرمايه اجتماعي ساختاري، سرمايه اجتماعي رفتاري. همچنين، براي ارتقاي سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي راهبردهايي در سه سطح مديريتي و سازماني و فراسازماني مي‌توان در پيش گرفت. يافته‌هاي اعتبارسنجي نشان داد مدل تحقيق از برازش مناسبي برخوردار است و مقادير ضريب تعيين براي متغير سرمايه اجتماعي 0.527، براي متغير راهبردها 0.875، و براي متغير پيامدها 0.563 محاسبه شد. همچنين نتايج نشان داد دولت نقش زيادي در ارتقاي سرمايه اجتماعي در سازمان‌هاي دولتي دارد كه مي‌تواند به خلق ارزش براي جامعه و مشتريان منجر شود.