تعيين پراكندگي اندازه و شكل بلورهاي پلاژيوكلاز و مدت اقامت آنها در توده آذرين‌ چاه موسي (جنوب شاهرود)

به دليل اهميت بلورهاي پلاژيوكلاز در بازسازي فرايندهاي سردشدن ماگما، پراكندگي اندازه و شكل بلوري اين كاني ها با استفاده از روش كمي پراكندگي اندازه ‌بلور (CSD) براي توده نيمه عميق چاه موسي (شمال غرب ترود، استان سمنان) بررسي شد. شيب نمودارهاي CSD، لگاريتم طبيعي توزيع پراكندگي چگالي تراكمي بلور (n) نسبت به طول بلور (L)، نشان مي دهد كه درشت بلور‌هاي پلاژيوكلاز در اين توده آذرين داراي نرخ هسته‌بندي 8^10 ×1.4 تا mm/s 10^9 ×9.27 بوده و در گستره زماني 118.62 تا 630.7 سال در آشيانه ماگمايي رشد كرده‌اند. مدت اقامت محاسبه شده با ماهيت نيمه عميق نمونه هاي مورد بررسي همخواني دارد. همچنين، نمودارهاي CSD فرايند آميختگي جمعيت بلوري را نشان مي‌دهند و بيانگر دوره‌هاي متعدد تبلور در محفظه‌هاي ماگمايي متفاوت است. نتايج حضور دست كم دو جمعيت بلوري را نشان ميدهند: درشت بلورهايي كه طي سرد شدن مذاب تشكيل شده اند و آنهايي كه طي برداشته شدن فشار با سرعت هسته بندي متفاوتي شكل گرفته اند.