سنگ‌شناسي، زمين‌شيمي و خاستگاه سنگ‌هاي گرانيتوئيدي كوه گراغه، شمال غرب زاهدان

توده گرانيتوئيدي گراغه در استان سيستان و بلوچستان، در پهنه زميندرز سيستان و دورترين بخش شمال غربي نوار گرانيتوئيدي زاهدان-سراوان قرار دارد. تركيب سنگ‌شناسي اين توده شامل سنگ‌هاي گرانيتي (سينوگرانيت، مونزوگرانيت) و گرانوديوريت است كه از كاني‌هاي پلاژيوكلاز، ارتوز، ميكروكلين، كوارتز، بيوتيت و هورنبلند تشكيل شده‌اند. بافت غالب آن‌ها دانه‌اي است. اين توده توسط مجموعه اي از دايك‌هاي ميكروديوريتي قطع شده است. برونبوم‌هاي رسي دگرگونه (متاپليتي) غني از كاني‌هاي ميكايي وكوارتز با بافت دانه‌اي نيز در اين توده وجود دارند. گرانيتوئيد گراغه داراي ماهيت آهكي قليايي، متاآلومين، با خاستگاه I و كمي مايل به S، غني شده از عناصر خاكي نادر سبك (LREE) و عناصر سنگ دوست بزرگ يون (LILE) و فقير شده از عناصر خاكي نادر سنگين (HREE) و عناصر با شدت ميدان بالا (HFSE)است. ناهنجاري مثبت در عناصر K و Cs و ناهنجاري هاي منفي در عناصر Zr, Sr و Ti نشان مي دهد كه الگوهاي آنها مشابه با مناطق فرورانش است. بر پايه نمودارهاي زمين شيميايي تغييرات Sr/Y نسبت به Y و Al2O3+FeOt+MgO+TiO2 نسبت بهAl2O3/FeOt+MgO+TiO2 ، به احتمال بسيار ماگماي سازنده اين توده مشابه توده گرانيتي زاهدان در اثر ذوب آمفيبوليت ناشي از بسته شدن اقيانوس نئوتتيس در شرق ايران، واقع در بين ورقه‌هاي لوت و هلمند در زمان ائوسن -اليگوسن تا ميوسن ايجاد شده است.