تبيين مدل نقش واسطه اي نشخوار فكري در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و استرس ادراك شده با نگراني از تصوير بدني در افراد متقاضي جراحي زيبايي

سابقه و هدف: تمايل به زيبايي از ديرباز در سرشت انسان ها وجود داشته است. جراحي زيبايي براي خلق زيبايي و ايجاد تصوير ذهني مطلوب امروزه مورد توجه قرار گرفته است. هدف از اين پژوهش، تبيين نقش واسطه اي نشخوار فكري در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و استرس ادراك شده با نگراني از تصوير بدني بود. روش بررسي: طرح پژوهش حاضر يك مطالعه همبستگي است كه در آن 350 نفر از متقاضيان جراحي زيبايي كه به مراكز جراحي زيبايي شمال تهران مراجعه كرده بودند، داوطلبانه و به روش نمونه گيري در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به پرسش نامه هاي جمعيت شناختي، استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983)، پرسش نامه شخصيت نئو (1985)، نگراني از تصوير بدني ليتلتون (2005) و پاسخ هاي نشخواري نولن هوكسما و مارو (1991) پاسخ دادند. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي Amos و SPSS و با تكيه بر مدل يابي معادلات ساختاري مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد مدل اندازه گيري متغيرهاي پژوهش اعتبار دارد و نشخوار ذهني نقش واسطه اي در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و استرس ادراك شده با نگراني از تصوير بدني در افراد متقاضي جراحي زيبايي دارد. همين طور مدل ساختاري نگراني از تصوير بدني براساس ويژگي هاي شخصيتي و استرس ادراك شده از برازش مطلوبي برخوردار است. نتيجه گيري: لازم است از مقياس هاي هنجار شده براي درك وارزيابي روانشناختي قبل از جراحي زيبايي استفاده شود و اين غربالگري مي تواند باعث كاهش تعداد جراحي هاي غيرضروري شود.