كاربست نظريه كاريزماتيك ماكس وبر در تحليل سازمان مجاهدين خلق (منافقين)

رهبري سازمان مجاهدين خلق،؛ با فرار از كشور در مرداد 1360 و استقرار اعضاي سازمان در عراق با حمايت و كمك صدام به سردمداري نظام سلطه در سال 1365 موفق شد تشكيلاتي را به‌وجود آورد كه نمونه‌اي از تشكيلات ميليتاريستي با رهبري كاريزمايي است. تشكيلاتي كه در آن مشروعيت‌يابي، ساختاربندي، قدرت، رهبري، نحوه جذب و عملكرد اعضا با بهره‌گيري از ديدگاه »سيادت كاريزمايي وبر « قابل تبيين مي‌باشد. اين مقاله با نوآوري در تحليل، عملكرد و ساختار شكل‌گرفته سازمان در تطبيق با تئوري كاريزماتيك وبر، به تبيين چگونگي ماهيت شكل‌گيري و عملكرد سازمان پرداخته است و در پاسخ به اين سؤال كه »كاربست ديدگاه كاريزماي وبر در مورد سازمان مجاهدين خلق چيست؟ « بيان مي‌دارد كه، »با توجه به تطبيق مؤلفه‌هاي نظريه كاريزماي وبر بر ماهيت‌شناسي و عملكرد سازمان، مي‌توان آن را مصداقي عيني در تداوم شيوه رهبري كاريزمايي هيتلري براي اين نظريه در دوره معاصر دانست. « مقاله با استفاده از روش توصيفي-تحليلي سامان يافته است.