تأثير آموزش هوش هيجاني بر مهارت‌هاي شناختي، رفتاري، هيجاني و انگيزشي نوجوانان با اختلال كم‌توجهي/ بيش‌فعالي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير هوش هيجاني بر مهارت‌هاي شناختي، رفتاري، هيجاني و انگيزشي نوجوانان با اختلال كم‌توجهي/ بيش‌فعالي بود. اين مطالعه، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون -پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل 30 نوجوان دختر با اختلال كم‌توجهي/ بيش‌فعالي 13 تا 15 ساله بود. آزمودني‌ها به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه 15 نفري تقسيم شدند و در يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند. به گروه‌ آزمايش، هوش هيجاني در 12 جلسه 50 دقيقه‌اي آموزش داده شد؛ ولي به گروه كنترل اين نوع آموزش‌ ارائه نشد. ابزارهاي مورداستفاده، مقياس درجه‌بندي كانرز والدين تجديدنظر شده (CPRSR) و پرسشنامه كفايت اجتماعي (SCQ) بود. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري، در نرم‌افزار 24SPSS تحليل شد. نتايج كلي تحليل كوواريانس چندمتغيري، روي ميانگين تفاوت نمره‌هاي پيش‌آزمون و پس‌آزمون نشان داد كه گروه آزمايش و كنترل حداقل در يكي از چهار خرده‌مقياس مهارت‌ شناختي، رفتاري، هيجاني يا انگيزشي تفاوت معناداري دارند. نتايج نهايي نشان داد كه آموزش هوش هيجاني بر همه خرده‌مقياس‌ها اثر مثبت و معناداري داشت (0.0001 P). آموزش هوش هيجاني بر مهارت‌هاي‌ شناختي،‌ رفتاري، هيجاني و‌ انگيزشي نوجوانان با اختلال كم‌توجهي/ بيش‌فعالي اثر معناداري داشت، با توجه به اين‌كه تقويت اين مهارت‌ها منجر به خودتوانمندسازي اجتماعي اين نوجوانان مي‌شود؛ بنابراين برنامه‌ريزي جهت آموزش هوش هيجاني به آن‌ها اهميت ويژه‌اي دارد.