تاثير كاربرد ذارت نانو رس و الياف پلي پروپيلن بر خصوصيات ژئوتكنيكي خاك رس جهت استفاده در لايه هاي روسازي راه

در صورتيكه طرح مسير راه بگونه اي ارائه شده باشد كه از مناطقي با لايه هاي خاكي ضعيف و مساله دار عبور نمايد يا منابع قرضه در فاصله دور از محدوده اجراي پروژه باشد، جهت ساخت لايه هاي روسازي راه و بويژه لايه خاك بستر كه بعنوان پي بدنه راه موسوم است بايستي عمليات تثبيت انجام گيرد. روش هاي تثبيت خاك عموما به دو بخش شيميايي و فيزيكي تقسيم مي گردد و از مصالح ژئوسنتتيك نيز بدين منظور استفاده مي شود. امروزه از مواد با اندازه نانو نيز جهت بهسازي خصوصيات ژئوتكنيكي و مقاومتي خاك بهره گرفته مي شود. هدف از تحقيق حاضر، امكان كاربرد مخلوط ذرات نانو رس و الياف پلي پروپيلن در خاك رس منطقه جزيره اسلامي در نزديكي درياچه اروميه جهت ساخت لايه هاي روسازي در بدنه راه است. در مرحله اول، ذرات نانو رس با درصدهاي 5 و 10 درصد با خاك مورد مطالعه افزوده شده و عمل آوري به مدت هاي 7، 14 و 28 روز انجام گرفته است. در مرحله دوم، الياف پلي پروپيلن با درصدهاي 0.4، 0.8 و 1.6 با خاك رس مخلوط گرديده است. در مرحله سوم، مقدار بهينه الياف پلي پروپيلن با ذرات نانو رس مخلوط شده و سپس به نمونه خاك مورد مطالعه اضافه گرديدند و فرايند عمل آوري مشابه مرحله اول تكرار شده  است. جهت انجام تحقيق از آزمون هاي آزمايشگاهي تراكم، تك محوري، برش مستقيم و نسبت باربري كاليفرنيا (CBR) در دو حالت خشك و اشباع براساس استاندارد ASTM  استفاده گرديده و ميزان درصد تورم  در نمونه هاي اشباع اندازه گيري شده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد حالت بهينه، تركيب 5 درصد نانو رس به همراه 0.8 درصد الياف پلي پروپيلن با مدت زمان عمل آوري 28 روزه مي باشد. زيرا اين شرايط باعث بهبود شرايط تراكم پذيري، افزايش توانايي باربري، مقاومت برشي و كاهش ميزان تورم و افزايش حجم در مصالح بهسازي شده گرديده است.