مطالعه تغييرپذيري پارامترهاي فيزيكي(دما و شوري) آب‌هاي خليج فارس ناشي از تغييرات اقليم با استفاده از يك مدل‌سازي عددي و برخي داده‌هاي اندازه‌گيري

شوري و دماي آب از ويژگي‌هاي مهم فيزيكي آب دريا به‌شمار مي‌روند. مقدار مطلق و تغييرپذيري آن برحسب زمان در نقاط و اعمال مختلف دريا تعيين كننده شرايط امكان زيست،‍ توسعه موجودات گياهي و جانوري و همچنين نوع و نحوه فعاليت انسان در درياست. دما  وشوري به واسطه تاثير بر روي واكنش‌هاي شيميايي و زيست‌شيميايي ارگانيسم‌هاي آبي داراي اهميت خاصي هستند. در اين پژوهش اثرات تغيير دراز مدت شرايط جو (اقليم)  بر ويژگي‌هاي فيزيكي دما و شوري آب‌هاي خليج فارس مورد بررسي قرار گرفته است. براي شبيه‌سازي عددي اين ويژگي‌ها از مدل عددي اقيانوسي يك بعدي   (PROgram for Boundary layers in Environment) PROBEاستفاده شده است. داده‌هاي ورودي اين مدل شامل اطلاعات هواشناسي به‌دست آمده از ECMWF و همچنين مقادير اوليه ايستگاه مي‌باشد. براي شبيه‌سازي تلاطم قائم، روابط مختلف پارامترسازي آن شامل اكسلليونگمن، امستد، رودي، پاكانوفسكي و مارچوك براي ايستگاهي واقع در خليج فارس مورد استفاده قرار گرفته و نتايج آنها با اندازه‌گيري‌هاي نيمرخ قائم دما و شوري در 3 ايستگاه در خليج فارس مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج بررسي‌ها نشان‌دهنده آن است كه رابطه امستد بهتر از ساير روابط تلاطم قائم را در خليج فارس شبيه‌سازي مي‌نمايد. افزايش دما (از يك تا دو درجه سلسيوس در ده سال) و تاحدي شوري در خليج فارس با شبيه‌سازي هاي حاضر، در طول يك دوره ده ساله، از نتايج اين بررسي است.