تحليل كاربستِ عناصرِ ادبيات عامه در شعر احمد شاملو

در اين مقاله، عناصري از ادبيات عامه از قبيل زبان محاوره يا شكسته، واژگان و اصطلاحات ادب عامه، اسم صوت‌ها، باورها و افسانه‌ها، ضرب‌المثل‌ها، ترانه‌ها و حتي شخصيت‌هاي نامور در ادبيات عامه كه در شعر شاملو بسامد بيشتري داشته‌اند، بررسي شده است. دقيقه‌ها و ظرايف چگونگي كاربست اين عناصر بررسي و تحليل شده است و در پايانِ هر عنوان، دلايل استفاده‌ي شاعر از آن‌ها بيان شده است. همچنين افزون‌بر  مقدمه و بيان پيشينه، نسبت و رابطه‌ي احمد شاملو با ادبيات عامه به‌عنوان مدخل ضروري براي ورود به بحث اصلي بازنموده شده است. اين مقاله ثابت كرده است كه رويكرد شاملو به عناصر ادبيات عامه و كاربست آن‌ها در شعرش پيامد يك تحول انديشگاني است و زبان‌گرايي كه در شعر شاملو ويژگي بارزي است، سبب شده تا وي بيشتر از داده‌هاي لفظي ادب عامه سود ببرد تا عناصر معنوي آن. همچنين تبيين شده است كه رويكرد شاملو به ادب عامه، اگرچه به سفارش اجتماع و نياز جامعه صورت گرفته ولي هرگز سطح شعر او را به اثري بازاري يا عامه‌پسند تنزل نداده است.