سنخ شناسي زندگي از ديدگاه علامه طباطبايي در قرآن

پژوهش حاضر با هدف سنخ‌شناسي زندگي براساس انديشه اسلامي با تكيه بر ديدگاه علامه طباطبايي انجام شده است. بدين‌منظور به روش توصيفي تحليلي به منابع دست اول (آيات و روايات) و انديشه اسلامي و به طور خاص آثار علامه طباطبايي مراجعه شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد، بر اساس ديدگاه علامه طباطبايي با توجه به دو ملاك حقيقي و غيرحقيقي بودن حيات و حيات خصوصي(زندگي مومنانه) و زندگي عمومي(زندگي مشترك با ساير حيوانات)، سه نوع زندگي «ذلت‌محور»، «لذت‌محور» و«سعادت‌محور» استخراج گرديد. مفاهيم عاجله، حيات دنيا و متاع غرور بيانگر زندگي لذت‌محور‌ مي‌باشد كه حيات عمومي است. مفهوم معيشت ضنك حياتي غيرحقيقي است كه به زندگي ذلت‌محور اشاره دارد. افرادي كه در اين دو سنخ زندگي هستند، از رسيدن به بالاترين درجات كمال باز مي‌مانند. حيات حقيقي منحصر در زندگي آخرت و سنخي از زندگي دنيوي به نام حيات طيبه است كه همان زندگي سعادت‌محور مي‌باشد. همچنين بدست آمد كه زندگي از ديدگاه علامه طباطبايي، در گستره‌اي وسيع‌تر ، مطرح شده است؛ چرا كه زندگي انسان در دو سطح دنيوي و اخروي است كه ارتباط تنگاتنگي با يكديگر دارند و زندگي مطلوب بر محور سعادت شكل مي‌گيرد. سنخ زندگي از نگاه علامه زندگي خوب و سعادت محور نيست و همچنين.معنوي بودن منشأ سنخ‌هاي زندگي، هدفمندي سنخ‌هاي زندگي جهت دستيابي به سعادت جاودانه فرامادي، نقش انگيزه الهي در رسيدن به هدف زندگي، فراتر بودن قلمروي ارزشي سنخ‌هاي زندگي مي باشد.