مقايسۀ اثربخشي مدل بومي‌شده پذيرش و تعهد درماني متمركز بر شفقت با مدل غيربومي اين درمان بر علائم اختلال استرس پس از سانحه در زنان

اين پژوهش با هدف مقايسۀ اثربخشي مدل بومي‌شدۀ پذيرش و تعهد درماني متمركز بر شفقت با مدل غيربومي اين درمان بر علائم اختلال استرس پس از سانحه در زنان صورت گرفت. روش اين پژوهش آزمايشي و ازجمله طرح‌هاي پيش‌آزمونپس‌آزمون با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل بود. جامعۀ آماري پژوهش همۀ زنان داوطلب مراجعه‌كننده به كلينيك آواي دوستي در بازۀ زماني مهر تا دي ماه 1397 به تعداد 200 نفر بود كه از طريق فراخوان به اين پژوهش دعوت شدند. نمونۀ تحقيق شامل 42 نفر از بين داوطلبين ذكر شده بود كه به روش هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفي به سه گروه تقسيم گرديدند. يكي از گروه‌هاي آزمايش تحت 8 جلسه درمان 120 دقيقه‌اي مدل بومي‌شدۀ پذيرش و تعهد درماني متمركز بر شفقت قرار گرفت. گروه آزمايش دوم نيز اين مداخله را با مدل غيربومي‌شده همين درمان دريافت نمود. گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. به‌منظور سنجش داوطلبين از معيارهاي DSM V براي تشخيص PTSD و پاسخ به پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه (Berislin, Lonner Thorndike, 1973) استفاده شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از آمار توصيفي، تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي سيداك استفاده شد. يافته‌ها نشان داد ميانگين تغييرات در سه خرده مقياس مشكل در ارتباط بين فردي، مشكل در مهار عاطفي و افسردگي در گروه تحت مداخله با مدل بومي بيشتر از مدل غيربومي است (0.05 P). در خرده مقياس خاطرات رخنه كننده، چنين تفاوتي در گروه‌هاي آزمايش مشاهده نشد. همچنين هر دو گروه آزمايش تغييرات معناداري براي همه متغيرها نشان دادند كه در گروه كنترل مشاهده نگرديد (0.05 P).