الگوي معادلات ساختاري مهارت‌هاي ذهن‌آگاهي، تنظيم هيجان و حساسيت اضطرابي با اضطراب اجتماعي نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف مدل‌يابي روابط ساختاري مهارت‌هاي ذهن‌آگاهي، تنظيم هيجان و حساسيت اضطرابي با اضطراب اجتماعي نوجوانان انجام شد. جامعۀ پژوهش شامل همۀ نوجوانان 12 تا 14 سال شهر اصفهان در سال تحصيلي 1395-1394 بود كه درنهايت 480 نفر از آن‌ها بر اساس فرمول برآورد حجم نمونه كلاين، به‌طور تصادفي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از چك‌ليست تنظيم هيجاني (Shields, Cicchetti,1998)، پرسش‌نامۀ اضطراب اجتماعي (La Gerca Lopez, 1998)، مقياس ذهن‌آگاهي و پذيرش كودكان (Baer, Smith, Gregory, Allen, 2005) و پرسشنامه حساسيت اضطرابي (Silverman, Fleisig, Rabian, Peterson, 1991) استفاده گرديد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي AMOS و SPSS و به روش تحليل مسير انجام شد. ضرايب همبستگي نشان داد كه بين تنظيم هيجان و اضطراب اجتماعي (p=0/001)، ذهن‌آگاهي و اضطراب اجتماعي (p=0/034) و حساسيت اضطرابي و اضطراب اجتماعي (p=0/001) به‌طور مستقيم همبستگي معناداري وجود داشت (p=0/001). ضرايب رگرسيون نشان داد كه حساسيت اضطرابي با ميانجيگري تنظيم هيجان به ميزان ۱/۰ شدت اضطراب اجتماعي را پيش‌بيني مي‌كند (p=0/001). شدت اضطراب اجتماعي از طريق ذهن‌آگاهي و با ميانجيگري تنظيم هيجان به ميزان ۰۴/۰ قابل پيش‌بيني بود. به‌طوركلي نتايج پژوهش نشان داد رابطه معناداري بين حساسيت اضطرابي، ذهن‌آگاهي، تنظيم هيجاني و اضطراب اجتماعي وجود دارد و همچنين حساسيت اضطرابي و ذهن‌آگاهي از طريق تنظيم هيجان قادر به پيش‌بيني معنادار اضطراب اجتماعي در نوجوانان داراي اختلال اضطراب اجتماعي هستند.