بررسي پايداري رودخانه زاب از طريق طبقه بندي مورفولوژيكي آبراهه به روش رزگن

رودخانه به‌عنوان سيستمي پويا، مكان و خصوصيات مورفولوژيكي خود را همواره برحسب زمان، عوامل ژئومورفيك، زمين شناختي، هيدرولوژيكي و گاه در اثر دخالت بشر تغيير مي دهد. در اين پژوهش مورفولوژي رودخانه زاب توسط روش هاي مختلف(Autocad، Envi) استخراج و بر اساس مدل رزگن در سطح دوم و سوم مورد ارزيابي و طبقه بندي قرار گرفته است. هدف اصلي اين پژوهش، طبقه بندي و ارزيابي بازه هاي آبراهه محدوده موردمطالعه و در نتيجه درك فرآيندهاي موجود و شناخت مورفولوژيك آن است. در اين تحقيق جهت استخراج پارامترهاي موردنياز از آمار ايستگاه هيدرومتري ريكاوه، كار ميداني(از قبيل نمونه برداري جهت دانه سنجي رسوبات)، فايل اتوكدي پلان رودخانه زاب، نقشه توپوگرافي 1:25000، نقشه كاربري اراضي1:25000، و نرم افزارهاي اتوكد، HECRAS، WMS9.1، Smada و ARC GIS10 بهره گرفته شده است. سپس بر اساس مدل رزگن در سطح دو و سه طبقه بندي و ارزيابي صورت گرفت. نتايج نشان داد كه آبراهه موردمطالعه داراي مقادير مختلفي از منظر پارامترهاي مؤثر در مدل شامل پارامترهاي نسبت گودافتادگي بستر، ضريب خميدگي، نسبت عرض به عمق و اندازه مواد بستر است. به صورتي كه مورفولوژي آبراهه در بازه هاي مسير بالا دست داراي الگوي رودخانه از نوع B، C وF، الگوي رودخانه اي در بازه مياني از نوع A، B، C و Eدر پايين دست الگوي رودخانه از نوع B، C وD مي باشد. همچنين بازه هاي 11 -24 از لحاظ پايداري در سطح ضعيف و ساير بازه ها در سطح متوسط و خوب قرار دارند.