بررسي كمي ريسكهاي سايبري در زنجيره تامين مبتني بر اينترنت اشيا (صنايع FMCG)

اينترنت اشياء يك الگوي نوظهور است كه بر اتصال دستگاه‌ها و اشياء به يكديگر  برمبناي اينترنت و كاربران متمركز مي‌باشد. اين فناوري پايه‌اي براي هوشمند سازي زندگي امروزه انسان‌ها است. در اين ميان كسب‌وكارها نيز از اين امر مستثني نيستند و مي‌كوشند تا با استفاده از اين فناوري اينترنت اشيا در راستاي هوشمند كردن كسب‌وكار استفاده نمايند. زنجيره تامين يكي از حياتي‌ترين بخش‌هاي چرخه كسب‌وكار مي‌باشد و هوشمند‌سازي آن تحول شگرفي در بهينه‌سازي فرايندهاي كسب‌وكار ايجاد مي‌نمايد. اما از آن‌جايي كه اين فناوري با اينترنت همراه بوده و همواره استفاده از اينترنت مي‌تواند با خطراتي همراه باشد بنابراين درك خطرات سايبري كه مي‌تواند در مواجه با اين فناوري‌ها متوجه كسب‌وكارها باشد همواره قابل ملاحظه است.در اين پژوهش سعي شده است تا خطرات سايبري زنجيره تامين مبتني بر اينترنت اشيا شناسايي و بررسي شود. به‌منظور رتبه‌بندي اين خطرات، از روش مدل‌سازي رياضي غيرخطي استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه حفظ حريم خصوصي در تعامل با تامين كنندگان و همچنين مشتريان داراي بيشترين اهميت مي‌باشد و بايد براي مواجهه با اين خطرات تمهيدات موثري در نظر گرفته شود.