بررسي آزمايشگاهي تأثير دانه بندي، فاكتور شكل و تراكم بر نفوذپذيري ناهمسانگرد خاك‌هاي درشت دانه

نفوذپذيري يكي از مهمترين مشخصات فيزيكي خاك است كه در مهندسي ژئوتكنيك استفاده شده است. نفوذپذيري خاك به چند عامل كلي بستگي دارد، كه شامل مشخصات خاك مانند فضاي خالي، زبري سطح ذرات جامد، درجه اشباع و مشخصات سيالي (آب) است كه از آن عبور مي كند. به منظور انجام تحقيق حاضر، اقدام به طراحي و ساخت دستگاهي براي اندازه گيري نفوذپذيري افقي و قائم درنمونه ذرات درشت دانه شده است. در تحقيق حاضر چهار نمونه خاك يكنواخت و سه نمونه غيريكنواخت در شرايط تراكم هاي مختلف و بارهاي آبي متفاوت براي آزمايش انتخاب گرديده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد كه نفوذپذيري در جهت افقي اغلب بيشتر از نفوذپذيري در جهت قائم است و براي نمونه هاي غير يكنواخت در مقايسه با نمونه هاي يكنواخت اين تفاوت بيشتر مشاهده مي شود. ميزان ناهمساني نفوذپذيري براي نمونه هاي يكنواخت بين 0.85 تا 1.35 و براي نمونه هاي غيريكنواخت در محدوده 1.32  تا  3.5  قرار دارد همچنين با افزايش ضريب يكنواختي ميزان ناهمساني نفوذپذيري كاهش مي يابد.