بررسي تأثير تغيير چگالي و ضخامت پوشش حفاظتي پلي‌يورتان بر تونل‌هاي زيرزميني تحت تأثير انفجار سطحي

استفاده از پلي يورتان به‌عنوان پوشش فداشونده، موضوعي مهم در حوزه كاهش مخاطرات و افزايش ايمني سازه‌ها در برابر انفجارهاي ناشي از حملات جنگي و تروريستي است. پارامترهاي رفتاري پلي يورتان مي‌تواند تأثيرات مثبتي در راستاي كاهش خسارات وارد شده به تونل‌ها تحت تأثير انفجارهاي سطحي داشته باشد. در اين مقاله، تأثير تغيير چگالي ماده و همچنين ضخامت پوشش حفاظتي پلي يورتان (به‌عنوان جاذب انرژي) در كاهش خسارت ناشي از انفجار سطحي بر تونل‌هاي زيرزميني به كمك شبيه‌سازي رايانه‌اي با نرم‌افزار AUTODYN بررسي شده است. ضخامت كاور فوم از 60 سانتي‌متر تا 150 سانتي‌متر و همچنين چگالي آن از 90 تا 250 كيلوگرم بر مترمكعب در مدل‌سازي، متغير در نظر گرفته شد و تأثير هر يك از آن‌ها در كاهش حداكثر فشار ناشي از انفجار در تاج تونل با هم مقايسه گرديد. مشاهده شد كه با افزايش ضخامت پوشش حفاظتي پلي يورتان، مقدار فشار و تغيير مكان قائم در تاج تونل روند كاهشي خواهد داشت. همچنين در اثر تغيير چگالي پلي‌يورتان در ضخامت 70 سانتي‌متر مشاهده شد كه روند كاهشي فشار حاصل از انفجار در تاج تونل، در چگالي 140 كيلوگرم بر مترمكعب به حد بهينه خود خواهد رسيد.