مروري بر كاربرد فن‌آوري RNAi در نماتدشناسي گياهي

‌‌نماتدها از نظر اقتصادي يكي از مهم ترين گروه ‌هاي عوامل بيماري ‌زاي گياهي هستند. استفاده از گياهان مقاوم يا غيرميزبان، به ‌كارگيري نماتدكش ‌ها و در سال‌ هاي گذشته، استفاده از موجودات ميكروبي و عوامل كنترل زيستي، روش‌ هاي اصلي براي مديريت نماتدها هستند. بهره ‌گيري از مواد دوركننده نماتد، مهاركننده ‌هاي پروتئيناز، Cry پروتئين ‌هاي باكتري Bacillus thuringiensis، ژن‌ هاي مقاومت، RNAi و امثال آن، از مهم‌ ترين روش‌ هاي جديد در مديريت نماتدها به ‌شمار مي‌ روند. استفاده از مقاومت برخاسته از گياه ميزبان عليه نماتدها، به‌ علت تعداد كم گياهاني كه حامل ژن مقاومت شناخته شده هستند، محدوديت‌ هايي دارد. در ميان ساير روش ‌هاي كنترل نماتدها، خاموشي RNA يك روش نوين براي كنترل نماتدهاي انگل گياهي است. RNAi يك سازوكار سلولي است كه طي آن مولكول ‌هاي RNA دو رشته‌ اي (dsRNA) يك خاموشي پس از رونويسي را در ژن ‌هايي با توالي‌ هاي مشابه سبب مي ‌شوند. در نماتدهاي انگل گياهي RNAi در ابتدا معمولا با شناورسازي نماتدها در dsRNAها يا siRNAهاي مربوط به ژن‌ هاي هدف نماتدها قابل انجام است. سه گروه اصلي از ژن ‌هاي هدف براي خاموشي، ژن ‌هاي خانه ‌دار، ژن ‌هاي پارازيتيسم و ژن‌ هاي مهم براي نشو و نماي نماتدها هستند. تركيب فن‌ آوري RNAi و ايجاد گياهان تراريخته مقاوم به نماتدها با روش ‌هاي موجود و مرسوم كنترل نماتدها از جمله كنترل شيميايي، مي‌ تواند زمينه ‌ساز كنترل پايدار و موثر اين نماتدهاي انگل گياهي مهم در آينده باشد.