تحليل جايگاه گروه هنر و تجربه در سينماي ايران به ‌عنوان ميداني مستقل، از منظر آراي پير بورديو

در سال‌هاي اخير، به‌واسطة تحولات فراوان در حوزة توليد و نمايش فيلم در ايران، گرايش به وجوه هنري و متفاوت در گونه‌هاي مختلف فيلم‌سازي، منجر به تشكيل گروه سينمايي هنر و تجربه شد. اين گروه با حمايت‌هاي دولتي توانست در مدت‌زماني كوتاه، خود را در ميان سينماگران و مخاطبان، به‌عنوان پايگاهي فرهنگي‌ براي توليد فيلم هنري، مطرح كند. مشابه چنين فرايندي را مي‌توان در تجربة تاريخي سينماي فرانسه در دهة شصت ميلادي مشاهده كرد. اين پژوهش مي‌كوشد با بهره‌گيري از آراي پير بورديو، جامعه‌شناس فرانسوي، به‌ويژه نظرية ميدان وي و مفاهيم پيراموني آن، جايگاه فرهنگي گروه سينمايي هنر و تجربه در سينماي ايران را تحليل كند. همچنين نشان دهد كه سينماي هنر و تجربه، به‌منزلۀ مجرايي براي سينماي هنري و تجربي، چگونه تلاش مي‌كند در ميدان قدرت سينماي ايران، براي خود زيرميداني با ويژگي خودمختاري تعريف كند و در اين زمينه، تا چه حد موفق بوده است.